دوره 11، شماره 4 - ( 12-1402 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 22-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2- دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
3- ، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد
چکیده:   (261 مشاهده)
زمینه و هدف: خوددرمانی عوارض متعددی بر سلامت کودکان دارد. باتوجه به اینکه مستندات اندکی بر بررسی فراوانی خوددرمانی در کودکان در ایران وجود دارد؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی درمان‌های غیرآکادمیک کودکان و پدیده خوددرمانی توسط والدین انجام شده است.
روش ­ها: در این مطالعه مقطعی (ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ) 300 نفر از والدین کودکان بستری شده در اورژانس بیمارستان کودکان اکبر شهر مشهد جهت بررسی فراوانی خوددرمانی قبل از بستری مورد پرسش قرار گرفتند. ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﮔﯿﺮی ﺑﺼﻮرت سرشماری بود. به‌منظور جمع‌آوری نتایج در این پژوهش از "پرسشنامه خوددرمانی و شیوع آن" استفاده شد. داده‌ها در نهایت با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: در این پژوهش 300 کودک با میانگین سنی 3/13±6/09 سال مورد بررسی قرار گرفتند. 150 نفر از کودکان پسر و 150 نفر دختر بودند. 283 نفر در شهر زندگی می‌کردند. 280 نفر تحت پوشش بیمه بودند. در 197 مورد تجویز خودسرانه دارو توسط والدین انجام شده بود. 208 مورد سابقه تجویز خودسرانه دارو توسط والدین را داشتند. شایع‌ترین بیماری مسبب مصرف داروی خودسرانه در 6 ماه قبل، در افراد مورد مطالعه به ترتیب سرماخوردگی (94/7%)، سردرد (78/7%) و تب (60/7%) بوده و شایع‌ترین داروهای مورد استفاده به ترتیب داروهای سرماخوردگی (93/7%)، مسکن‌ها (89%) و آنتی‌بیوتیک‌ها (52/7%) گزارش شده است.
نتیجه ­گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که خوددرمانی در بیش از 69 درصد شرکت‌کنندگان در این پژوهش گزارش شده است. آموزش و اتخاذ راهکارهای مختلف در خصوص کاهش این پدیده با توجه به عوارض آن توصیه می‌شود.
متن کامل [PDF 348 kb]   (251 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/9/26 | پذیرش: 1402/12/13 | انتشار: 1403/1/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.