دوره 3، شماره 1 - ( 1-1394 )                   جلد 3 شماره 1 صفحات 35-42 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد تربت‌جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت‌جام، ایران
2- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد تربت‌حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران
چکیده:   (7077 مشاهده)

مقدمه و هدف: سرطان از مهم‌ترین علل مرگ ‌و میر در دنیاست. امروزه علاوه بر مداخلات زیست‌شناختی و پزشکی احتمال تأثیر سایر عوامل در سازگاری و کارایی اقدامات درمانی مطرح گردیده است. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سخت‌رویی با خودکارآمدی و کنترل شخصی در بیماران مبتلا به سرطان پرداخته است.

روش‌ها: این مطالعه توصیفی به ‌صورت مقطعی انجام‌ شده است. داده‌ها از 50 زن مبتلا به سرطان پستان در بیمارستان امید مشهد جمع‌آوری شد. واحدهای مورد مطالعه به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌ی سخت‌رویی، خودکارآمدی و ادراک بیماری بود. داده‌ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج: میانگین سنی گروه مورد بررسی 45.5 سال بوده است. بین سخت‌رویی با خودکارآمدی و کنترل شخصی بترتیب (0.005p=، 0.33r= و 0.007p=، 0.19r=) همبستگی معناداری وجود داشت. هم چنین سخت‌رویی 13درصد واریانس خودکارآمدی و 5 درصد واریانس مؤلفه کنترل شخصی در بیماران سرطانی را پیش‌بینی می‌نمود.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته­ ها خودکارآمدی و توانایی کنترل بیماری با سخت‌رویی رابطه داشته و می‌تواند نحوه رفتار فرد در برابر سرطان و سایر بیماری‌های مزمن را پیش‌بینی کند. با توجه به اینکه سخت‌رویی و مؤلفه‌های آن تحت تاثیر محیط و شرایط آن قرار دارد، لذا آموزش بیماران جهت توانمندسازی آن ­ها در این زمینه پیشنهاد می­ شود.

متن کامل [PDF 807 kb]   (2493 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/5/22 | پذیرش: 1395/2/12 | انتشار: 1395/3/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.