دوره 5، شماره 2 - ( 3-1396 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 55-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Assaran M, Tatari M, seyed moharrami I. The relationship between self-efficacy and despair in elementary students: a pilot study. Journal title 2017; 5 (2) :49-55
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-441-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-441-fa.html
عصاران مهدی، تاتاری مریم، سیدمحرمی ایمان. رابطه خودکارآمدی و ناامیدی در دانش آموزان مقطع ابتدایی: یک مطالعه مقدماتی. عنوان نشریه. 1396; 5 (2) :49-55
مهدی عصاران1 
، مریم تاتاری2 ، ایمان سیدمحرمی 3
، مریم تاتاری2 ، ایمان سیدمحرمی 3
1- مرکز آموزش عالی شهید رجایی تربت حیدریه
2- دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
3- دانشگاه فردوسی مشهد
2- دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
3- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (6986 مشاهده)
زمینه و هدف: خودکارآمدی و ناامیدی از عوامل موثر بر کیفیت زندگی افراد است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی و ناامیدی در دانش آموزان ابتدایی انجام گردید.
روشها: مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر و پسر دبستان محتشمی شهرستان تربت حیدریه بود و 89 دانش آموز دختر و پسر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه خودکارآمدی شرر، مقیاس ناامیدی کازدین و اطلاعات جمعیت شناختی بود. تحلیل نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی و ناامیدی شرکت کنندگان در پژوهش به ترتیب 33/9±30/67، 01/2±69/4 بود. بین خودکارآمدی و ناامیدی در پسران همبستگی معناداری وجود نداشت (546/0p= ،13/0- r=). از طرفی بین خودکارآمدی و ناامیدی در دختران همبستگی معکوس و معناداری بدست آمد (006/0 P=، 48/0- r=).
نتیجهگیری: براساس نتایج احتمالا با بهبود شرایط خودکارآمدی میزان ناامیدی در دانش آموزان کاهش می یابد. اعمال روش‌های مناسب خودکارآمدی و غنی سازی محیط آموزشی و پرورشی دانش آموزان دراین زمینه مفید است. انجام مطالعات بیشتر در این حوزه پیشنهاد می گردد.
روشها: مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر و پسر دبستان محتشمی شهرستان تربت حیدریه بود و 89 دانش آموز دختر و پسر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه خودکارآمدی شرر، مقیاس ناامیدی کازدین و اطلاعات جمعیت شناختی بود. تحلیل نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی و ناامیدی شرکت کنندگان در پژوهش به ترتیب 33/9±30/67، 01/2±69/4 بود. بین خودکارآمدی و ناامیدی در پسران همبستگی معناداری وجود نداشت (546/0p= ،13/0- r=). از طرفی بین خودکارآمدی و ناامیدی در دختران همبستگی معکوس و معناداری بدست آمد (006/0 P=، 48/0- r=).
نتیجهگیری: براساس نتایج احتمالا با بهبود شرایط خودکارآمدی میزان ناامیدی در دانش آموزان کاهش می یابد. اعمال روش‌های مناسب خودکارآمدی و غنی سازی محیط آموزشی و پرورشی دانش آموزان دراین زمینه مفید است. انجام مطالعات بیشتر در این حوزه پیشنهاد می گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb