دوره 6، شماره 4 - ( 12-1397 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 76-65 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه پزشکی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
2- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
3- مرکز تحقیقات قلب و عروق شهید رجائی، مرکز آموزشی، تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجائی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
چکیده:   (4761 مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات انجام گرفته در ایران و جهان حاکی از مصرف بالای داروهای اعصاب و روان و اعتیاد آور است. به نظر می رسد که دانشجویان از نظر مصرف این داروها در معرض خطر هستند. هدف مطالعه بررسی همبستگی مصرف داروهای اعصاب و روان و اعتیاد آور در دانشجویان رشته‌های علوم پزشکی دانشگاه آزاد زاهدان است.
روش­ ها: در این مطالعه مقطعی 260 نفر از دانشجویان رشته‌های مختلف علوم پزشکی دانشگاه آزاد زاهدان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب و بررسی شدند. دانشجویان در مورد سابقه مصرف، نوع و نحوه تجویز دارو های اعصاب و روان، سابقه مراجعه به روان­پزشک و وضعیت مصرف مواد اعتیاد آور مورد سوال قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار Stata.14  با استفاده آزمون کای دو و رگرسیون لوجستیک با ارائه  نسبت شانس تحلیل شد.
نتایج: شیوع مصرف داروهای اعصاب و روان و مواد اعتیاد آور به ترتیب 35 % و  27/7%  برآورد شد. مصرف داروهای اعصاب و روان با میزان مصرف مواد اعتیاد اور، سابقه مراجعه به روان­پزشک، جنسیت دانشجو و وضعیت تاهل (0/05P<) و مصرف مواد اعتیاد آور با جنس، رشته تحصیلی، محل سکونت و داشتن دوستان سیگاری ارتباط معنی دار نشان داد (0/05P<).
نتیجه­ گیری: در مقایسه با مطالعات قبلی مصرف این داروها و مواد اعتیاد آور در این دانشجویان به نسبت بالاست. به نظر می رسد مشاوره بیشتر با دانشجویان پزشکی و دانشجویان با سابقه مراجعه به روان­پزشک و همچنین ساکن در خانه های مجردی، در کاهش مصرف مواد اعتیاد آور بخصوص دخانیات و مصرف خودسرانه داروهای اعصاب و روان موثر است.
متن کامل [PDF 564 kb]   (1457 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1397/10/3 | پذیرش: 1398/1/21 | انتشار: 1398/3/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.