دوره 8، شماره 4 - ( 12-1399 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 45-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- استاد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه تربیت بدنی، مؤسسه آموزش عالی رسام، کرج، البرز
2- کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه تربیت بدنی، مؤسسه آموزش عالی رسام، کرج، البرز
چکیده: (2752 مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات اخیر ارتباط بین نفوذپذیری روده و چاقی را نشان دادهاند. زنولین به عنوان نشانگر افزایش نفوذپذیری روده شناخته شده است. هدف مطالعه ما بررسی تأثیر فعالیت ورزشی هوازی با شدت متوسط بر سطوح زنولین و اینترلوکین-6 در نوجوانان پسر چاق غیرفعال بود.
روش‌ها: این مطالعه در قالب طرح نیمهتجربی انجام گرفت. 26 نفر از نوجوانان پسر چاق (سن 0/71±13/40 سال؛ وزن 8/37±86/04کیلوگرم)، در این پژوهش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه فعالیت ورزشی هوازی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، فعالیت دویدن با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. قبل و پس از مداخله، خونگیری به منظور اندازگیری زنولین و اینترلوکین-6 انجام شد. داده ها به وسیله آزمون تی زوجی و تی مستقل در سطح 0/05≤ P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته ها نشان داد که وزن (0/001P=)، درصد چربی بدن (0/033P=)، سطوح زنولین (0/001P=) و اینترلوکین-6 (0/003P=) در گروه فعالیت هوازی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون و نیز نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. بین تغییرات زنولین با تغییرات اینترلوکین-6، وزن و درصد چربی بدن همبستگی معناداری مشاهده گردید (0/05P≤).
نتیجه‌گیری: با توجه به رابطه زنولین با ترکیب بدنی و اینترلوکین-6 و تأثیرپذیری آن از تمرین هوازی، زنولین ممکن است نقش ویژهای در کنترل وزن و چاقی ایفا نماید.
روش‌ها: این مطالعه در قالب طرح نیمهتجربی انجام گرفت. 26 نفر از نوجوانان پسر چاق (سن 0/71±13/40 سال؛ وزن 8/37±86/04کیلوگرم)، در این پژوهش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه فعالیت ورزشی هوازی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، فعالیت دویدن با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. قبل و پس از مداخله، خونگیری به منظور اندازگیری زنولین و اینترلوکین-6 انجام شد. داده ها به وسیله آزمون تی زوجی و تی مستقل در سطح 0/05≤ P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته ها نشان داد که وزن (0/001P=)، درصد چربی بدن (0/033P=)، سطوح زنولین (0/001P=) و اینترلوکین-6 (0/003P=) در گروه فعالیت هوازی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون و نیز نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. بین تغییرات زنولین با تغییرات اینترلوکین-6، وزن و درصد چربی بدن همبستگی معناداری مشاهده گردید (0/05P≤).
نتیجه‌گیری: با توجه به رابطه زنولین با ترکیب بدنی و اینترلوکین-6 و تأثیرپذیری آن از تمرین هوازی، زنولین ممکن است نقش ویژهای در کنترل وزن و چاقی ایفا نماید.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |