دوره 11، شماره 2 - ( 6-1402 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 55-46 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه پیام نور، تهران
چکیده: (544 مشاهده)
زمینه و هدف: گیاه حرا دارای خواص آنتی اکسیدانی و هیپوگلیسمیک می باشد. فلاونوئیدهای گیاه حرا از تشکیل رادیکالهای آزاد اکسیژن جلوگیری میکند بنابراین تنش اکسیداتیو ناشی از بیماری های مختلف از جمله دیابت را مهار می نمایند. هدف از این مطالعه مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی و فلاونوئید تام برگ گیاه حرا بر میزان Bax، Bcl-2، Caspase-9 و پروتئین p53 در بافت تخمدان موشهای صحرایی دیابت نوع یک میباشد.
روش ها: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 6 گروه مساوی سالم، کنترل دیابتی، دو گروه دیابتی تحت تیمار با عصاره هیدروالکلی اندام هوایی حرا (50 و 100 mg/Kg) و دو گروه دیابتی تحت تیمار با فلاونوئید تام اندام هوایی حرا (50 و 100 mg/Kg) به طور تصادفی ساده تقسیم شدند. در پایان دوره درمان میزان Bax، Bcl-2، Caspase-9 و p53 در بافت تخمدان توسط روش الایزا سنجش شد.
نتایج: با توجه به نتایج به دست آمده، میزانBax ، Caspase-9 و p53 در بافت تخمدان موش های دیابتی تحت تیمار با غلظتهای 50 و 100 mg/Kg فلاونوئید حرا در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به صورت وابسته به دوز تزریقی به طور معنی داری کاهش و میزان Bcl-2 به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). میزانBax ، Caspase-9 و p53 در بافت تخمدان گروه تحت تیمار با غلظت 100 mg/Kg عصاره هیدروالکلی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری کاهش و میزان Bcl-2 به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). در مقایسه بین فلاوونوئید کل و عصاره هیدروالکلی در غلظت 50 اختلاف معنی داری مشاهده نشد ولی در غلظت 100، فلاونوئید تام نسبت به عصاره هیدروالکلی تغییرات معنی داری را در پارامترهای مورد بررسی ایجاد نمود (05/0<p).
نتیجه گیری: فلاونوئید تام برگ در مقایسه با عصاره هیدروالکلی حرا در کاهش آپوپتوزیس و پروتئین p53 در بافت تخمدان موشهای دیابتی نوع یک می تواند موثرتر باشد.
روش ها: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 6 گروه مساوی سالم، کنترل دیابتی، دو گروه دیابتی تحت تیمار با عصاره هیدروالکلی اندام هوایی حرا (50 و 100 mg/Kg) و دو گروه دیابتی تحت تیمار با فلاونوئید تام اندام هوایی حرا (50 و 100 mg/Kg) به طور تصادفی ساده تقسیم شدند. در پایان دوره درمان میزان Bax، Bcl-2، Caspase-9 و p53 در بافت تخمدان توسط روش الایزا سنجش شد.
نتایج: با توجه به نتایج به دست آمده، میزانBax ، Caspase-9 و p53 در بافت تخمدان موش های دیابتی تحت تیمار با غلظتهای 50 و 100 mg/Kg فلاونوئید حرا در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به صورت وابسته به دوز تزریقی به طور معنی داری کاهش و میزان Bcl-2 به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). میزانBax ، Caspase-9 و p53 در بافت تخمدان گروه تحت تیمار با غلظت 100 mg/Kg عصاره هیدروالکلی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری کاهش و میزان Bcl-2 به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). در مقایسه بین فلاوونوئید کل و عصاره هیدروالکلی در غلظت 50 اختلاف معنی داری مشاهده نشد ولی در غلظت 100، فلاونوئید تام نسبت به عصاره هیدروالکلی تغییرات معنی داری را در پارامترهای مورد بررسی ایجاد نمود (05/0<p).
نتیجه گیری: فلاونوئید تام برگ در مقایسه با عصاره هیدروالکلی حرا در کاهش آپوپتوزیس و پروتئین p53 در بافت تخمدان موشهای دیابتی نوع یک می تواند موثرتر باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |