دوره 11، شماره 4 - ( 12-1402 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 71-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
چکیده: (1305 مشاهده)
زمینه و هدف: بارداری یکی از مهمترین رویدادهای زندگی یک زن است و اغلب به عنوان دوره هیجان، انتظار و تغییر در نظر گرفته میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه مشکلات خواب و ترومای دوران کودکی با میانجیگری تابآوری در زنان باردار شهر تهران است.
روش ها: این مطالعه به روش تحلیلی- همبستگی بر روی 288 زن باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در نیمسال اول 1402 انجام شد. واحدهای پژوهش به روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. سه پرسشنامه مشکلات خواب، تابآوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و ترومای دوران کودکی (CTQ) توسط زنان باردار تکمیل گردید. دادههای بدست آمده با نرم افزارهای SPSS-27 و 8/8- LISREL و آزمونهای همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: میانگین سنی زنان باردار (6/9 ± 58/32) و اکثریت ایشان (5/41%) دارای مدرک لیسانس بودند. یافتهها وجود رابطه بین ترومای دوران کودکی (25/0=r) و تابآوری (21/0-=r) با متغیر وابسته مشکلات خواب را تایید کرد (0/01>p) که نشان می دهد افزایش میزان تابآوری، کاهش مشکلات خواب را در پی خواهدداشت. همچنین ترومای دوران کودکی با متغیر تابآوری رابطه معنیدار داشت (0/01>p، 20/0-=r) و با ضریب تعیین 37 درصد از واریانس نشان داده شد. برازش مدل بالاتر از متوسط و مقدار مناسبی بود.
نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده پیشنهاد میشود تمرکز بیشتری بر مشکلات و آسیبهای کودکی و تابآوری زنان باردار داشته باشیم تا بتوانند در طول بارداری مشکلات خواب کمتری را تجربه کنند.
روش ها: این مطالعه به روش تحلیلی- همبستگی بر روی 288 زن باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در نیمسال اول 1402 انجام شد. واحدهای پژوهش به روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. سه پرسشنامه مشکلات خواب، تابآوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و ترومای دوران کودکی (CTQ) توسط زنان باردار تکمیل گردید. دادههای بدست آمده با نرم افزارهای SPSS-27 و 8/8- LISREL و آزمونهای همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: میانگین سنی زنان باردار (6/9 ± 58/32) و اکثریت ایشان (5/41%) دارای مدرک لیسانس بودند. یافتهها وجود رابطه بین ترومای دوران کودکی (25/0=r) و تابآوری (21/0-=r) با متغیر وابسته مشکلات خواب را تایید کرد (0/01>p) که نشان می دهد افزایش میزان تابآوری، کاهش مشکلات خواب را در پی خواهدداشت. همچنین ترومای دوران کودکی با متغیر تابآوری رابطه معنیدار داشت (0/01>p، 20/0-=r) و با ضریب تعیین 37 درصد از واریانس نشان داده شد. برازش مدل بالاتر از متوسط و مقدار مناسبی بود.
نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده پیشنهاد میشود تمرکز بیشتری بر مشکلات و آسیبهای کودکی و تابآوری زنان باردار داشته باشیم تا بتوانند در طول بارداری مشکلات خواب کمتری را تجربه کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |