دوره 1، شماره 3 - ( 7-1392 )                   جلد 1 شماره 3 صفحات 50-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
چکیده:   (13064 مشاهده)

زمینه و هدف: هر سال هزاران نفر در ایران جان خود را در اثر حوادث رانندگی از دست می دهند، به طوریکه ایران جزء کشورهای رتبه بالا در زمینه حوادث می باشد. یکی از عوامل موثر در این زمینه نگرش رانندگان نسبت به مسائل ایمنی در رانندگی می باشد. مطالعه حاظر با هدف بررسی همبستگی بین نگرش به ایمنی و رفتارهای مخاطره آمیز می باشد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی می باشد. جامعه مورد مطالعه رانندگان تاکسی شاغل در شهرستان ارومیه می باشد.با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که 192 نفر به عنوان گروه مورد و 192 نفر به عنوان گروه شاهد بود. گروه مورد از میان افرادی انتخاب شد که در 3 سال گذشته سابقه حادثه رانندگی دارند و گروه شاهد از افرادی بود سابقه حادثه رانندگی را ندارند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. این پرسشنامه از 3 بخش: 1- مشخصات دموگرافیک  2- نگرش به ایمنی 3- رفتار های مخاطره آمیز تشکیل شده است. برای آنالیز آماری از نرم افزار SPSS 16 و آزمون همبستگی پیرسون، من – ویتنی و کروسکال- والیس استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد در هر سه حیطه نگرش به ایمنی در رانندگی با حیطه های ابراز وجود و رانندگی با سرعت زیاد و رفتارهای مخاطره آمیز همبستگی معنی داری وجود داشت (001/0=p). هر سه حیطه نگرش به ایمنی در رانندگی با حیطه ی نقض قوانین و رفتارهای مخاطره آمیز ارتباط معنی داری یافت نشد (05/0<p). بین میزان تحصیلات و رفتارهای مخاطره آمیز از لحاظ آماری ارتباط معنی داری یافت نشد (05/0<p). همچنین بین سن، وضعیت تاهل، سابقه حادثه، سابقه رانندگی و ساعات رانندگی در هفته  با نگرش به ایمنی در رانندگی همبستگی معنی داری یافت نشد (05/0<p).

 نتیجه گیری: نگرش به ایمنی بر رفتارهای مخاطره آمیز رانندگان تاثیر دارد، بنابرین با توجه به آمار بالای حوادث در کشورمان، ضروری است برنامه های آموزشی در مورد مسائل ایمنی برای رانندگان گذاشته شود تا نگرش رانندگان در مورد مسائل ایمنی بهتر شود.

متن کامل [PDF 823 kb]   (2829 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/2/21 | پذیرش: 1393/2/21 | انتشار: 1393/2/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.