زمینه و هدف: سرطان یکی از شایعترین بیماریها است که سالانه افراد زیادی به آن مبتلا میشوند. ابـتلای فـرد به سرطان منجر به کاهش امید به زندگی می شود. یکی از راه های افزایش امید بـه زنـدگی در ایـن بیمـاران، حمایـت اجتماعی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ابعاد حمایت اجتماعی با امید به زندگی در بیماران مبتلا به سـرطان انجام شد.
روشها: مطالعه حاضر یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی از نوع همبسـتگی بـود. ایـن مطالعـه بـا مشـارکت 84 نفـر از بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به کلینیک شیمی درمانی جوادالائمه شهرستان تربـت حیدر یـه در سـال 1397 انجام شد. واحدهای مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات با اسـتفاده از پرسشـنامه هـای استاندارد امید به زندگی میلر و حمایت اجتماعی ساراسون جمع آوری گردیـد. داده هـا بـا اسـتفاده از آمـار توصـیفی و استنباطی و نرمافزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: از مجموع 84 نفر مشارکت کننده 51نفر(60.7%)خانم و مابقی آقا بودند. بین ابعاد حمایت اجتماعی (بعد شـبکه اجتماعی و رضایتمندی) با نمره امیـد بـه زنـدگی بـه ترتیـب ( r=0.31 , p=0.004 ) ، (r=0.27 , p=0.01 ) (ارتبـاط مستقیم و معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: با افزایش حمایت اجتماعی بیماران سرطانی، میزان امید به زنـدگی آنـان افـزایش مـی یابـد. پیشـنهاد میشود در مطالعات گسترده، منابع حمایت اجتماعی بیماران سرطانی شناسایی شوند و در جهت افزایش امید به زندگی مورد استفاده قرار گیرند.

واژه‌های کلیدی: حمایت اجتماعی، امید بـه زندگی، سرطان

متن کامل [PDF 252 kb]   (1256 دریافت)