مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه

---

زمینه و هدف: نظر به وجود تناقضات در باب محاسن و معایب استفاده از روش ارزشیابی استاد از طریق نظرات دانشجویان، پژوهش حاضر با هدف تعیین نظرات و دیدگاه اساتید شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تهران در زمینه نظام ارزشیابی فعلی اساتید انجام شده است. روش: این مطالعه بصورت کیفی با رویکرد تحلیل محتوی بر روی۲۰ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند در سال ۱۳۹۲ انجام شد و با این تعداد به سطح اشباع رسید. داده ها از طریق فرم راهنمای مصاحبه حاوی با سه سوال اصلی و بصورت مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری شد و با استفاده از فرایند پنج مرحله ای تحلیل محتوا به کمک نرم افزار Atlas ti مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل مصاحبه ها منجر به ارائه ۴ مضمون اصلی و ۱۷ زیرمضمون گردید که عبارت بودند از: شفاف سازی هدف از انجام ارزشیابی(بعد اصلاحی/تنبیهی)، اصلاح روش های ارزشیابی(تدوین بسته ارزشیابی ترکیبی، اصلاح فرم نظر سنجی و طراحی ابزارهای ارزشیابی)، تعیین نقاط قوت و ضعف در به کارگیری هر روش (شامل نظرسنجی از دانشجو، مدیر گروه و معاون آموزشی، همکاران، فارغ التحصیلان و متخصصان، خودارزیابی و کارپوشه). نتیجه گیری: به نظر میرسد ضروری است به منظور ارزشیابی کامل و همه جانبه عملکرد اساتید ضمن شفاف سازی هدف از ارزشیابی و تاکید بر رویکرد سازنده آن به اصلاح روش ارزشیابی فعلی با استفاده از ترکیبی از فرم نظرسنجی از دانشجویان، مدیرگروه، معاون آموزشی، رئیس دانشکده، فارغ التحصیلان، کارپوشه، خروجی و نمرات دانشجویان، نقشه مشاهده کلاس و.... مبادرت گردد.

---

مقدمه و هدف: به ‌طور معمول موفقیت هر سازمان بستگی به تلاش و رضایت شغلی کارکنان آن سازمان دارد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با رضایت شغلی کارکنان مرکز بهداشت شهرستان گنبدکاووس در سال ۱۳۹۳ انجام شد.

روش‌ها: این مطالعه توصیفی به روش مقطعی بر روی ۱۵۱ نفر از کارکنان مرکز بهداشت شهرستان گنبدکاووس در سال ۱۳۹۳ انجام شد. افراد مورد مطالعه به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل چک لیست مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه رضایت شغلی بریفیلد و روث بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۸ تجزیه‌ و تحلیل شدند.

نتایج: میانگین سنی کارکنان ۶,۲±۳۵.۹ سال بود. بیشتر افراد مورد مطالعه را (۵۸.۳) زنان و مابقی را مردان تشکیل می‌دادند. اغلب کارکنان (۸۸.۷ درصد) متأهل و سایرین مجرد بودند. میانگین رضایت شغلی افراد ۱۱.۴± ۵۷.۴ از ۹۰ بود. بین رضایت شغلی با دیدگاه فرد نسبت به سطح درآمد خانواده ارتباط معنی‌داری مشاهده شد (۰.۰۵P<)، اما بین میزان رضایت شغلی کارکنان با متغیرهای دموگرافیک آنها ارتباط معناداری به‌دست نیامد (۰,۰۵P>).

نتیجه‌گیری: با توجه به این که میزان رضایت شغلی کارکنان مرکز بهداشت شهرستان گنبد کاووس در سطح متوسطی می‌باشد، احتمالا می‌توان با اعمال نظام پرداختی مناسب موجبات رضایت کارکنان و ارتقای سطح کیفیت خدمات آنان را بهبود بخشید.

---

زمینه و هدف: یک وضعیت پیچیده، مبهم و غیرقابل پیش‌بینی مانند کووید-۱۹ تأثیر عمیقی بر سلامت جسمی و روانی بیماران و خانواده‌هایشان دارد. با توجه به عدم قطعیت این بیماری، بررسی تجربه عدم قطعیت بیماری در مبتلایان، برای مدیریت بهتر این بیماری ضروری است. لذا این مطالعه با هدف تبیین تجربه عدم قطعیت بیماری در مبتلایان به کووید ۱۹ انجام شد.
روش ­ها: مطالعه کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی- تفسیری و گام‌های ون‌منن اجرا شد. نمونه‌گیری بصورت هدفمند آغاز و تا اشباع داده‌ها ادامه یافت. داده‌ها با استفاده از مصاحبه‌های عمیق نیمه‌ساختاریافته گردآوری گردید. برای آنالیز داده ها از رویکرد شش مرحله‌ای پدیدارشناسی تفسیری "ون منن" استفاده شد.
نتایج: اشباع داده‌ها با ورود ۱۷ شرکت‌کننده صورت گرفت. ۲ تم و ۴ طبقه استخراج شد: مضمون معنای عدم قطعیت در کووید ۱۹؛ محصور در زنجیره‌های تنش و تألم، تشدیدکننده‌های هجمه عدم قطعیت) و پاسخ به عدم قطعیت کووید ۱۹؛ توسعه تجارب و رشد فردی و تکاپو برای تسلی درونی.
نتیجه­ گیری: عدم قطعیت بیماری درمیان مبتلایان به کووید ۱۹، بصورت یک تجربه ناخوشایند روانشناختی است و با درگیری عواطف همراه است. با این همه در درون همین عدم قطعیت، بیماران با راهبردهای مختلف معنوی و روانی-اجتماعی سعی در حفظ امید به آینده دارند.