مرتضی حاجی نیا، امیرحسین حقیقی، رویا عسکری،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: چاقی یک اختلال متابولیکی است که از طریق افزایش مصرف کالری و کاهش کالری دریافتی از غذا، قابل کنترل و پیشگیری است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی و تمرین مقاومتی با شدت بالا بر نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدن در مردان دارای اضافه‌وزن و چاق بود.
روش ها: ۳۰ مرد چاق و دارای اضافه‌وزن مشارکت کنندگان در مطالعه را تشکیل می دادند. این افراد به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین مقاومتی با شدت بالا و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینات به مدت ۸ هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. قبل و بعد از دوره تمرینی برای اندازهگیری نیمرخ لیپیدی از همه مشارکت کنندگان در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد و شاخصهای فیزیولوژیکی آن‌ها اندازهگیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معنی داری ۰/۰۵>P تحلیل شدند.
نتایج: وزن، درصد چربی بدن، سطح سرمی تری‌گلیسرید و LDL در گروه‌های تمرین تناوبی و مقاومتی با شدت بالا نسبت به گروه کنترل کاهش و سطح HDL و قدرت عضلانی پایین‌تنه افزایش معنی‌داری داشت (۰/۰۵>P). قدرت عضلانی بالاتنه در گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد (۰/۰۵>P). شاخصهای توان هوازی و BMI بین سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (۰/۰۵<P).
نتیجه گیری: هر دو برنامه تمرین تناوبی و مقاومتی با شدت بالا بر بهبود شاخصهای نیمرخ لیپیدی، ترکیببدنی و آمادگی جسمانی افراد دارای اضافه‌وزن و چاق موثر می باشند. هرچند اثر تمرین مقاومتی با شدت بالا نسبت به تمرین تناوبی تا حدودی بیشتر بود.
