مریم همتیان زاده، معصومه هاشمی، عابد مجیدی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: نوجوان به سبب رویارویی با تحولات مختلف جسمی و روانی با تغییرات محسوسی در سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری مواجه می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مداخلۀ مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و تاب‌آوری دختران نوجوان شهر اراک در سال ۱۴۰۲ انجام شد.
روش ها: این پژوهش به روش تجربی از نوع پیش آزمون_ پس آزمون همراه با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری آن شامل تمامی دختران نوجوان مراجعه‌کننده به پایگاه‌های سلامت در سال ۱۴۰۲ بودند که به روش تصادفی‌سازی طبقه‌ای در دو گروه ۱۷ نفره گمارده شدند. مداخله به صورت ۸ جلسۀ ۹۰ دقیقه‌ای در گروه مداخله انجام‌گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های سازگاری اجتماعی (بل) و تاب‌آوری (کونور) بود و هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، پرسش‌نامه‌ها را تکمیل کردند. داده‌های به دست‌آمده به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ با آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی‌داری ۹۵ درصد مورد بررسی قرارگرفتند.
نتایج: ۳۳% دختران نوجوان شرکت‌کننده در پژوهش ۱۷ ساله بودند و اکثریت آنان (۷۶%) در مقطع تحصیلی دوره دوم متوسطه قرار داشتند. نتایج نشان داد پس از مداخله درمانی در گروه مداخله میانگین نمرات حاصل از تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشتند (۰/۰۵>P).
نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان، به کار‌گیری این درمان به متخصصان و مشاوران حوزۀ سلامت توصیه می‌گردد.
