۳ نتیجه برای اوتیسم
مینا حسین زاده، پریسا عباسی، حسن شاهرخی، نادر مهدوی، شیرین برزنجه عطری،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوع اختلالات طیف اوتیسم در ایران در حال افزایش بوده و مادران این کودکان با چالش های بسیاری مواجه می باشند. یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر مشکلات هیجانی-رفتاری در کودکان، سبک فرزندپروری والدین خصوصا مادر می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط شیوه های فرزند پروری مادران کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با مشکلات هیجانی رفتاری این کودکان می باشد.
روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی در سال ۱۳۹۷ بر روی ۱۴۶ نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (۴ تا ۱۳ ساله) مراجعه کننده به مراکز اوتیسم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. روش نمونه گیری به روش در دسترس بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد شیوه های فرزند پروری بامریند و پرسشنامه مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان (Child Behavior Checklist) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۲۱ و با روش های فروانی، درصد و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته ها نشان داد که شیوه غالب فرزندپروری مادران مقتدرانه است. همچنین، همه کودکان دارای مشکلات هیجانی رفتاری هستند، اما ۶۳ % کودکان در محدوده غیربالینی و ۳۷ % کودکان در محدوده بالینی قرار دارند. فقط شیوه فرزند پروری مقتدرانه با خرده مقیاس های اضطراب، مشکلات جسمانی و رفتار پرخاشگری ارتباط آماری معنی دار داشت(p<۰/۰۵).
نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای مشکلات هیجانی رفتاری و ارتباط بین برخی خرده مقیاس های آن با شیوه های فرزندپروری، لازم است در خصوص ماهیت و ویژگی های اختلالات طیف اوتیسم به مادران آنها آموزش کافی داده شود تا اطلاعات و ادراک آنان از رفتارهای مشکل ساز فرزندشان افزایش یابد و با شناخت و آگاهی بیشتری با فرزندشان برخورد کنند. در این راستا برگزاری برنامه های آموزشی مدون والدمحور و خانواده محور برای این گروه از مادران پیشنهاد می گردد.
سحر حیدری، علی محمودی، علی طلایی، سید جمال میرموسوی، محمد محمدزاده،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: اوتیسم بیماری اختلال طیفی است که مبتلایـان آن از اضـطراب، نقـص در حافظـه و درد ، رنـج میبرند. شیر شتر دارای خواص آنتی اکسیدانی، تعدیل کننده سیستم ایمنی و ضدالتهاب است. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر شیر شتر بر درد، اضطراب و حافظه فضایی زادههای نر موش های صحرایی ماده مدل اوتیسمی القاء شـده توسـط والپروئیک اسید است.
روشها: در یک مطالعه تجربی، به موشهای صحرایی مـاده نـژاد ویسـتار، والپروئیـک اسـید بـا دوز ۵۰۰ میلـی - گرم/کیلوگرم در روز ۵/۱۲ حاملگی، به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نوزادان نر حاصله بـه پـنج گـروه شـش تـایی دستنخورده، ریسپریدون، شیر خام شتر+ ریسپریدون، شیر پاستوریزه شـتر+ ریسـپریدون و والپروئیـک اسـید تقسـیم شدند. در مرحله درمان ریسپریدون با دوز (۲/۰ میلی گرم/کیلوگرم) به صورت داخل صفاقی به زادههای نر موش هـای صحرایی ماده تزریق شد و شیر شتر (۱۰ میلیلیتر/کیلوگرم) روزانه به مدت ۴۲ روز (از روز ۳۵ام پـس از تولـد) توسـط سوزن گاواژ به آنها خورانده شد. پاسخ به درد، اضطراب و یادگیری فضایی بعد از اتمام دوره درمـان در روزهـای ۸۴- ۷۷ مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از آنـالیز واریـانس یـک طرفـه و دوطرفـه و آزمـون مقایسـات چندگانـه Tukey تحلیل شدند.
نتایج: پاسخ به درد، اضطراب و یادگیری فضایی در همه گروههای درمانی در مقایسه با گروه دست نخورده پـس از درمان ۴۲ روزه شیر شتر به ترتیب p<۰,۰۵ ،p<۰.۰۱ و p<۰.۰۰۱ و متفاوت بود. هـم چنـین بـین شـیر خـام شـتر+ ریسپریدون و گروه ریسپریدون در آزمون پاسخ به درد و نیـز زمـان یـافتن سـکو در آزمـون حافظـه فضـایی اخـتلاف معنیداری مشاهده شد.(p<۰.۰۵)
نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی شیر شتر در بهبود علائم اوتیسم مانند اضطراب، نقـص در حافظـه و یـادگیری احتمالاً میتوان شیر شتر را به عنوان یک مکمل غذایی مناسب برای بیماران اوتیسمی توصیه نمود.
حبیبه هوشمند، نجمه خردنیا، عباس قدرتی، آتنا عبیدی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: طیف اوتیسم یکی از اختلالات روان‌شناختی کودکان محسوب می‌شود. تشخیص به‌موقع و با دقت این اختلال، اهمیت فراوانی در تأمین مراقبت و درمان مناسب کودکان دارد. هدف اصلی این تحقیق، تأکید بر اهمیت ویژگی‌های مرتبط با بیماری اوتیسم و تشخیص آن با استفاده از یک مدل هوشمند است، چراکه برخی از این ویژگی‌ها از درجه اولویت بالاتری برخوردارند.
روش ها: بدین منظور، از روش تحلیل مولفه اصلی(PCA) برای اولویت‌بندی ویژگی‌ها استفاده شد و پس از استخراج ویژگی های بهینه، با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی، به تشخیص خودکار بیماری پرداخته شده است.
نتایج: داده‌های مورد استفاده در این مطالعه از مجموعه‌داده Kaggle جمع‌آوری شده‌اندکه شامل ۱۰۵۴ فرد بوده، که از این تعداد ۷۲۸ نفر مبتلا به اوتیسم و ۳۲۶ نفر سالم بوده‌اند. بررسی‌های این مطالعه نشان می دهد که حذف تدریجی ویژگی‌ها و تقلیل از ۱۸ به ۱۲ ویژگی، می‌تواند به حصول همان دقت در تشخیص طیف اوتسیم با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی، منجر شود.
نتیجه گیری: کاهش تعداد ویژگی‌ها در مدل‌های هوش مصنوعی برای تشخیص اوتیسم، ضمن کمک به بهبود و بهینه‌سازی فرآیند تشخیص بیماری، می تواند منجر به کاهش استرس والدین و حفظ حریم خصوصی آنها بدلیل تعداد کمتر سوالات شده و در نهایت منجر به تولید مدل‌هایی با عملکرد بهتر و تفسیرپذیرتر شود.
