۱ نتیجه برای روانشناسی مثبتنگر
آتوسا رهبری نژاد، شادی مقدم،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم ایمنی بدن شناخته شده‌است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد روانشناسی مثبتنگر بر تحمل پریشانی و احساس گرفتاری زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد.
روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به بیماری ام.اس عضو انجمن ام.اس اراک در سال ۱۴۰۱ بودند که به روش هدفمند تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ نفری) تقسیم شدند. مداخله مثبتنگر طرح سلیگمن در طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقهای برگزار شد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از پرسش نامه تحمل پریشانی هیجانی و مقیاس احساس گرفتاری جمع آوری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS-۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: رویکرد روانشناسی مثبت نگر در گروه آزمایش برای بهبود تحمل پریشانی (۰/۰۵>P) و احساس گرفتاری (۰/۰۱>P) موثر و معنادار بوده است. همچنین ضریب اتا رویکرد روانشناسی مثبت نگر برای کاهش احساس گرفتاری در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس برابر با ۴۸/۷ درصد بوده است.
نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن رویکرد روانشناسی مثبتنگر در این پژوهش پیشنهاد می‌گردد از این رویکرد در مراکز ارایه خدمات روان‌شناختی به افراد مبتلا به ام اس استفاده گردد.
