دوره 13، شماره 2 - ( 4-1404 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 25-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Namvar A, Asgarian F, Sohrabivafa F, Javaheri E, Pouryousef A, Abbaszadeh K, et al . Study of the epidemiologic and pathologic features of cutaneous Leishmaniasis in three endemic areas of Iran. jmsthums 2025; 13 (2) :15-25
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1362-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1362-fa.html
نامور علی، عسگریان فاطمه، سهرابی وفا فرشته، جواهری احسان، پوریوسف علی، عباس زاده خدیجه، و همکاران.. بررسی اپیدمیولوژیک و پاتولوژیک بیماری لیشمانیوز پوستی در سه منطقه اندمیک ایران. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1404; 13 (2) :15-25
علی نامور1 
، فاطمه عسگریان2 ، فرشته سهرابی وفا3 ، احسان جواهری4 ، علی پوریوسف4 ، خدیجه عباس زاده5 ، محسن حیدری6 ، محمد شفیع مجددی4
، فاطمه عسگریان2 ، فرشته سهرابی وفا3 ، احسان جواهری4 ، علی پوریوسف4 ، خدیجه عباس زاده5 ، محسن حیدری6 ، محمد شفیع مجددی4
1- کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
2- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
3- گروه بهداشت و پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران
4- مرکز تحقیقات لیشمانیوز، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
5- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
6- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
2- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
3- گروه بهداشت و پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران
4- مرکز تحقیقات لیشمانیوز، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
5- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
6- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
چکیده: (12 مشاهده)
زمینه و هدف: لیشمانیازیس یک بیماری ناشی از انگل لیشمانیا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است. لیشمانیوز جلدی شایع‌ترین فرم بیماری در ایران می‌باشد. این مطالعه باهدف بررسی ویژگی‌های اپیدمیولوژیک و پاتولوژیک بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان‌های سبزوار، شاهرود و دزفول انجام‌شده است.
روش ها: در این مطالعه در سال 1400، اطلاعات پرونده تمام بیماران مبتلابه بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان‌های سبزوار، شاهرود و دزفول جمع‌آوری شد. مشخصات دموگرافیک و ویژگی‌های پاتولوژیک زخم لیشمانیا شامل نوع، محل، تعداد، اندازه و گونه انگل بررسی شد. همچنین روند بروز بیماری در هر شهرستان به‌صورت جداگانه بررسی شد.
نتایج: از کل 401 نفر مبتلا، آلودگی در بین مردان و زنان به ترتیب (58/3%) 234 و (41/7%) 167 مورد گزارش شد. متوسط سن مبتلایان 28 سال بود. بیشترین موارد ابتلا به بیماری در فصل پاییز مشاهده شد. در شهرستان‌های شاهرود، دزفول و سبزوار به ترتیب 147، 141 و 113 بیمار شناسایی شد. درمجموع، مناطق روستایی بیشترین موارد آلودگی را داشتند (69/6 %). اکثر زخم‌ها در دست (55/8 %) و پا (22/5 %) گزارش شد. 160 نفر از بیماران یک ضایعه در بدن خود داشتند و اندازه ضایعه در 151 نفر (37/6%) 2 سانتی‌متر بود.
نتیجه گیری: یافته‌های ما بروز بالای لیشمانیوز جلدی را در سه شهر مورد بررسی نشان می‌دهد؛ بنابراین، راهبردهای مناسب پیشگیری و کنترل عفونت باید به طورجدی در این مناطق انجام شود. به منظور اثربخشی اقدامات پیشگیرانه، انجام مطالعات جامع اپیدمیولوژیک در تمامی مناطق آندمیک ایران پیشنهاد می‌شود. علاوه بر این، کمپین‌های آگاهی‌بخشی عمومی و مشارکت جامعه باید تقویت شوند تا خطر انتقال کاهش یابد.
روش ها: در این مطالعه در سال 1400، اطلاعات پرونده تمام بیماران مبتلابه بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان‌های سبزوار، شاهرود و دزفول جمع‌آوری شد. مشخصات دموگرافیک و ویژگی‌های پاتولوژیک زخم لیشمانیا شامل نوع، محل، تعداد، اندازه و گونه انگل بررسی شد. همچنین روند بروز بیماری در هر شهرستان به‌صورت جداگانه بررسی شد.
نتایج: از کل 401 نفر مبتلا، آلودگی در بین مردان و زنان به ترتیب (58/3%) 234 و (41/7%) 167 مورد گزارش شد. متوسط سن مبتلایان 28 سال بود. بیشترین موارد ابتلا به بیماری در فصل پاییز مشاهده شد. در شهرستان‌های شاهرود، دزفول و سبزوار به ترتیب 147، 141 و 113 بیمار شناسایی شد. درمجموع، مناطق روستایی بیشترین موارد آلودگی را داشتند (69/6 %). اکثر زخم‌ها در دست (55/8 %) و پا (22/5 %) گزارش شد. 160 نفر از بیماران یک ضایعه در بدن خود داشتند و اندازه ضایعه در 151 نفر (37/6%) 2 سانتی‌متر بود.
نتیجه گیری: یافته‌های ما بروز بالای لیشمانیوز جلدی را در سه شهر مورد بررسی نشان می‌دهد؛ بنابراین، راهبردهای مناسب پیشگیری و کنترل عفونت باید به طورجدی در این مناطق انجام شود. به منظور اثربخشی اقدامات پیشگیرانه، انجام مطالعات جامع اپیدمیولوژیک در تمامی مناطق آندمیک ایران پیشنهاد می‌شود. علاوه بر این، کمپین‌های آگاهی‌بخشی عمومی و مشارکت جامعه باید تقویت شوند تا خطر انتقال کاهش یابد.
فهرست منابع
1. de Vries HJ, Schallig HD. Cutaneous leishmaniasis: a 2022 updated narrative review into diagnosis and management developments. American journal of clinical dermatology. 2022;23(6):823-40. [DOI:10.1007/s40257-022-00726-8]
2. Ghazanfar M, Malik MF. Sandfly and leishmaniasis: a review. Journal of Ecosystem & Ecography. 2016;6(3). [DOI:10.4172/2157-7625.1000207]
3. Oryan A, Akbari M. Worldwide risk factors in leishmaniasis. Asian Pacific journal of tropical medicine. 2016;9(10):925-32. [DOI:10.1016/j.apjtm.2016.06.021]
4. Steverding D. The history of leishmaniasis. Parasites & vectors. 2017;10:1-10. [DOI:10.1186/s13071-017-2028-5]
5. Salam N, Al-Shaqha WM, Azzi A. Leishmaniasis in the Middle East: incidence and epidemiology. PLoS neglected tropical diseases. 2014;8(10):e3208. [DOI:10.1371/journal.pntd.0003208]
6. Sabzevari S, Teshnizi SH, Shokri A, Bahrami F, Kouhestani F. Cutaneous leishmaniasis in Iran: a systematic review and meta-analysis. Microbial pathogenesis. 2021;152:104721. [DOI:10.1016/j.micpath.2020.104721]
7. Sharifi I, Khosravi A, Aflatoonian MR, Salarkia E, Bamorovat M, Karamoozian A, et al. Cutaneous leishmaniasis situation analysis in the Islamic Republic of Iran in preparation for an elimination plan. Frontiers in Public Health. 2023;11:1091709. [DOI:10.3389/fpubh.2023.1091709]
8. Roghani AR, Yasemi MR, Jalilian M, Abdi J, Tavirani KR. Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Ilam province. 2013.
9. Nilforoushzadeh MA, Shirani-Bidabadi L, Hosseini SM, Fadaei-Nobari R, Jaffary F. The epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Isfahan province, Iran, during 2001-2011. Journal of Isfahan Medical School. 2015;32(315):2241-51. [DOI:10.17795/jssc23303]
10. Barati H, Lotfi MH, Mozafari G, Dehghan H, Barati M, Tajfirouzeh A. Epidemiological aspects of cutaneous leishmaniasis in Yazd province within 2004-2013. Journal of Community Health Research. 2016;5(2):131-9.
11. Lockard RD, Wilson ME, Rodríguez NE. Sex‐related differences in immune response and symptomatic manifestations to infection with Leishmania species. Journal of immunology research. 2019;2019(1):4103819. [DOI:10.1155/2019/4103819]
12. Rostamian M, Jafari D, Abolghazi M, Farahani H, Niknam HM. Leishmania tropica: suggestive evidences for the effect of infectious dose on pathogenicity and immunogenicity in an experimental model. Parasitology research. 2018;117:2949-56. [DOI:10.1007/s00436-018-5991-7]
13. Layegh P, Moghiman T, Hoseini SAA. Children and cutaneous leishmaniasis: a clinical report and review. The Journal of Infection in Developing Countries. 2013;7(08):614-7. [DOI:10.3855/jidc.2939]
14. Kargar M, Hajjaran H, Moazen J, Shirzadi MR, Kazemirad E, Kalantari H, et al. Molecular identification of leishmania species in an outbreak of re-emerged cutaneous leishmaniasis in southwestern iran during 2015-2016. Archives of Clinical Infectious Diseases. 2021;16(3). [DOI:10.5812/archcid.82209]
15. Layegh P, Rahsepar S, Rahsepar AA. Systemic meglumine antimoniate in acute cutaneous leishmaniasis: children versus adults. The American journal of tropical medicine and hygiene. 2011;84(4):539. [DOI:10.4269/ajtmh.2011.10-0002]
16. Scott P, Novais FO. Cutaneous leishmaniasis: immune responses in protection and pathogenesis. Nature Reviews Immunology. 2016;16(9):581-92. [DOI:10.1038/nri.2016.72]
17. Akbari E, Mayvaneh E, Entezari A, Nazari M. Survey of the role of bioclimatic factors in the outbreak of cutaneous leishmaniasis. 2014.
18. Al-Obaidi MJ, Abd Al-Hussein MY, Al-Saqur IM. Survey study on the prevalence of cutaneous leishmaniasis in Iraq. Iraqi Journal of Science. 2016;57(3C):2181-7.
19. Khan A, Sajid R, Gul S, Hussain A, Zehri MT, Naz S, et al. Epidemiological and pathological characteristics of Cutaneous Leishmaniasis from Baluchistan Province of Pakistan. Parasitology. 2021;148(5):591-7. [DOI:10.1017/S0031182020002413]
20. Faraj T, Lake IR. The seasonality of cutaneous leishmaniasis in Asir Region, Saudi Arabia. International Journal of Environment and Sustainability. 2015;3(3). [DOI:10.24102/ijes.v3i3.519]
21. Elyasi H, Masoudyar E, Salouri S. Epidemiology of Cutaneous Leishmaniasis in Sabzevar (Iran) From 2009-2013. Pharmacophore. 2017;8(4-2017):66-71.
22. Hashemi H, Khodabakhshi A, Sepasian M. An eco-epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Dezful, Iran, during 2004-2011. Journal of Occupational Health and Epidemiology. 2014;3(1):45-50. [DOI:10.18869/acadpub.johe.3.1.45]
23. Feiz-Haddad M-H, Kassiri H, Kasiri N, Panahandeh A, Lotfi M. Prevalence and epidemiologic profile of acute cutaneous leishmaniasis in an endemic focus, Southwestern Iran. Journal of Acute Disease. 2015;4(4):292-7. [DOI:10.1016/j.joad.2015.06.007]
24. Karimi T, Sharifi I, Aflatoonian MR, Aflatoonian B, Mohammadi MA, Salarkia E, et al. A long-lasting emerging epidemic of anthroponotic cutaneous leishmaniasis in southeastern Iran: population movement and peri-urban settlements as a major risk factor. Parasites & Vectors. 2021;14:1-14. [DOI:10.1186/s13071-021-04619-3]
25. Hezari F, Niyyati M, Tabaei SJS, Mohebali M, Vaziri VM, Behniafar H, et al. Frequency of cutaneous leishmaniasis and species identification in suspected individuals from Golestan province, Northern Iran in 2014. Iranian journal of public health. 2016;45(10):1348.
26. Maleki M, Yousefi M, Bazzaz SMM, Tabassi SAS, Rakhshandeh H, Hamedi SS, et al. An overview of skin lesions adapted to Cutaneous Leishmaniasis in Persian Medicine. Electronic physician. 2017;9(11):5854. [DOI:10.19082/5854]
27. Khazaei S, Hafshejani AM, Saatchi M, Salehiniya H, Nematollahi S. Epidemiological aspects of cutaneous leishmaniasis in Iran. Archives of Clinical Infectious Diseases. 2015;10(3). [DOI:10.5812/archcid.28511]
28. Murback NDN, Hans Filho G, Nascimento RAFd, Nakazato KRdO, Dorval MEMC. American cutaneous leishmaniasis: clinical, epidemiological and laboratory studies conducted at a university teaching hospital in Campo Grande, Mato Grosso do Sul, Brazil. Anais brasileiros de dermatologia. 2011;86:55-63. [DOI:10.1590/S0365-05962011000100007]
29. Norouzinezhad F, Ghaffari F, Norouzinejad A, Kaveh F, Gouya MM. Cutaneous leishmaniasis in Iran: results from an epidemiological study in urban and rural provinces. Asian Pacific journal of tropical biomedicine. 2016;6(7):614-9. [DOI:10.1016/j.apjtb.2016.05.005]
30. Uzun S, Durdu M, Culha G, Allahverdiyev AM, Memisoglu HR. Clinical features, epidemiology, and efficacy and safety of intralesional antimony treatment of cutaneous leishmaniasis: recent experience in Turkey. Journal of Parasitology. 2004;90(4):853-9. [DOI:10.1645/GE-185R]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb