دوره 10، شماره 4 - ( 12-1401 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 30-24 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
2- دانشگاه ﻋﻠﻮم پزشکی ﺑﯿﺮﺟﻨﺪ
3- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده:   (783 مشاهده)
زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری اتوایمیون و مزمن است که با یک پلی آرتریت التهابی مشخص می‌شود و ترجیحاً مفاصل کوچک را تحت تأثیر قرار می دهد. برخی عوامل از جمله سن بالا، فشارخون سیستولیک و میزان LDL ، ESR ،GFR در بروز بیماریهای قلبی عروقی در این بیماران موثر می باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سطح اسیداوریک سرم با شدت علایم بالینی بیماری در بیماران آرتریت روماتوئید انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی داده های مورد نیاز از تمامی پرونده‌ های بیماران مراجعه کننده به کلینیک­های روماتولوژی تابعه دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1399 جمع آوری گردید. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، میزان ESR ، CRP،  RF، Anti ccp، سطح اسیداوریک سرم و میزان DAS28 بیماران بود. داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون‌های آماری من و تینی، کراسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید. میزان خطا کمتر از 0/05 بود.
نتایج: در این مطالعه اکثریت افراد مورد مطالعه (74/4%) خانم و ما بقی آقا بودند. میانگین سن بیماران 14/36±47/25 بود. میانگین سطح اسیداوریک سرم بیماران 1/46 ±6/286 بود. برطبق نتایج ، بین سطح اسیداوریک سرم باشدت علایم بالینی بیماران رابطه ­ی معناداری وجود داشت (p=0/001    x2=17/271 )
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین سطح اسیداوریک سرم با شدت علایم بالینی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، به نظر می رسد می توان از این شاخص به عنوان یک نشانگر تعیین شدت علایم بالینی بیماری در این مبتلایان استفاده نمود.
 
متن کامل [PDF 268 kb]   (525 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/8/19 | پذیرش: 1402/2/5 | انتشار: 1402/4/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.