دوره 11، شماره 2 - ( 6-1402 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 29-14 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده:   (663 مشاهده)
زمینه و هدف: خودپایشی مفهومی پیچیده و ذهنی است و تعاریف مختلفی از آن ارائه شده است. عدم فهم صحیح و بکارگیری آن توسط کادر درمان، منجر به افزایش بار مراجعات، تحمیل هزینه و کاهش کیفیت زندگی افراد می شود. این مفهوم به کرات توسط پژوهشگران استفاده شده ولی ابعاد آن بطور کامل شناسایی نشده است. این مطالعه با هدف واضح سازی مفهوم خودپایشی انجام گرفت.
روش­ ها: آنالیز مفهوم خودپایشی، براساس مدل واکر و آوانت (2005) در هشت گام با جستجوی پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Web of Science، Scopus، CINAHL، Irandoc، Magiran و SID و با استفاده از کلیدواژه های پایش، خودپایشی، خودکنترلی و خودتنظیمی و همچنین معادل انگلیسی آنها تا سال 1402 (2023) بدون محدودیت زمانی انجام شد.
نتایج: خودپایشی مفهومی چندبعدی است. سواد سلامت، انگیزه و هدفمندی از مهم ترین اجزای آن می باشند. این نوع مراقبت و پیگیری در سطوح مختلف فردی، بین فردی، خانواده و جامعه می تواند بروز یابد.
نتیجه­ گیری: مطالعه حاضر ابعاد مختلف مفهوم خودپایشی را مشخص نمود. مطالعات آتی می توانند از نتایج این مطالعه در ایجاد ابزار و هم چنین طراحی مداخلات موثر و چند بعدی استفاده نمایند تا اثرات آن را در سطح گسترده مشهود شود.
متن کامل [PDF 365 kb]   (430 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/5/6 | پذیرش: 1402/8/20 | انتشار: 1402/11/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.