زمینه و هدف: منابع آب زیرزمینی به جهت برخورداری از کیفیت قابل قبول برای مصارف آب آشامیدنی اکثر کشورها و نیز عدم نیاز به سیستم تصفیه پیچیده، بخش مهمی از منابع قابل استفاده و ارزان قیمت آب مصرفی را تشکیل می ­دهند. با این حال در صورت بی­ توجهی و مدیریت نامناسب، این منابع می­توانند انتقال آلاینده­های شیمیایی توسط منابع صنعتی و کشاورزی را به همراه داشته باشند. در این مطالعه کیفیت شیمیایی منابع آب شرب روستایی شهرستان نیشابور مورد بررسی قرار گرفت.

روش‌ها: در این پژوهش از آب 83 حلقه چاه مورد استفاده جهت تأمین آب شرب روستاهای تحت پوشش شهرستان نیشابور به روش سرشماری با رعایت شرایط استاندارد نمونه­برداری انجام و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده به کمک نرم افزارهای SPSS نسخه 19 وAquaChem 2012 تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: نتیجه شاخص نسبت جذب سدیم (SAR) حاکی از آن است که از 83 حلقه چاه آب مورد مطالعه 58 حلقه چاه وضعیت نامناسب، 21 حلقه چاه وضعیت متوسط و تنها آب 4 حلقه چاه دارای وضعیت مناسب بودند. طبق شاخص­های رسوب­گذاری آب این منابع عمدتاً خورنده ارزیابی شد. غلظت‌های نیتریت، نیترات و TDS منابع آب شرب مورد مطالعه طبق استانداردهای مربوط به آب آشامیدنی ایران مناسب ارزیابی شد. قلیائیت در این منابع بیشتر از جنس کربنات و بی­کربنات و سختی موجود نیز بیشتر به‌صورت موقتی و احتمالا به دلیل وجود املاح کلسیم و منیزیم می ­باشد.

نتیجه­‌گیری: با توجه به نقش بسیار فراوانی که منابع آب زیرزمینی در کشور دارند ارزیابی مداوم آن‌ها باید به منظور پیش‌گیری از آلودگی شیمیایی مدنظر قرار گیرد. هم‌چنین کنترل کاربری اراضی، رعایت فاصله مناسب از منابع آب و مصرف کودهای شیمیایی در منطقه به جهت حفظ کیفیت شیمیایی منابع آب آشامیدنی ضروری به نظر می­رسد.