زمینه و هدف: منابع آب زیرزمینی به جهت برخورداری از کیفیت قابل قبول برای مصارف آب آشامیدنی اکثر کشورها و نیز عدم نیاز به سیستم تصفیه پیچیده، بخش مهمی از منابع قابل استفاده و ارزان قیمت آب مصرفی را تشکیل می دهند. با این حال در صورت بی توجهی و مدیریت نامناسب، این منابع میتوانند انتقال آلایندههای شیمیایی توسط منابع صنعتی و کشاورزی را به همراه داشته باشند. در این مطالعه کیفیت شیمیایی منابع آب شرب روستایی شهرستان نیشابور مورد بررسی قرار گرفت.
روشها: در این پژوهش از آب 83 حلقه چاه مورد استفاده جهت تأمین آب شرب روستاهای تحت پوشش شهرستان نیشابور به روش سرشماری با رعایت شرایط استاندارد نمونهبرداری انجام و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج بهدست آمده به کمک نرم افزارهای SPSS نسخه 19 وAquaChem 2012 تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: نتیجه شاخص نسبت جذب سدیم (SAR) حاکی از آن است که از 83 حلقه چاه آب مورد مطالعه 58 حلقه چاه وضعیت نامناسب، 21 حلقه چاه وضعیت متوسط و تنها آب 4 حلقه چاه دارای وضعیت مناسب بودند. طبق شاخصهای رسوبگذاری آب این منابع عمدتاً خورنده ارزیابی شد. غلظتهای نیتریت، نیترات و TDS منابع آب شرب مورد مطالعه طبق استانداردهای مربوط به آب آشامیدنی ایران مناسب ارزیابی شد. قلیائیت در این منابع بیشتر از جنس کربنات و بیکربنات و سختی موجود نیز بیشتر بهصورت موقتی و احتمالا به دلیل وجود املاح کلسیم و منیزیم می باشد.
نتیجهگیری: با توجه به نقش بسیار فراوانی که منابع آب زیرزمینی در کشور دارند ارزیابی مداوم آنها باید به منظور پیشگیری از آلودگی شیمیایی مدنظر قرار گیرد. همچنین کنترل کاربری اراضی، رعایت فاصله مناسب از منابع آب و مصرف کودهای شیمیایی در منطقه به جهت حفظ کیفیت شیمیایی منابع آب آشامیدنی ضروری به نظر میرسد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |