زمینه و هدف: مدیریت استرس یکی از روشهای اثرگذار بر سلامت و رضایت شغلی کارکنان حوزهی سلامت است. تاثیر مدیریت استرس به شیوهی گروه درمانی روشی است که کمتر در امر سلامت و رضایت کارکنان به آن پرداخته شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر گروه درمانی مدیریت استرس بر رضایت شغلی و سلامت عمومی پرستاران صورت گرفته است.
روشها: این مطالعهی نیمه تجربی بر روی 20 نفر از پرستاران بیمارستان نهم دی شهرستان تربتحیدریه انجام شده است. در شروع مطالعه پرسشنامههای استاندارد رضایت شغلی لینز و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر توسط گروه مداخله و گروه کنترل تکمیل شد. گروه مداخله در 8 جلسه گروه درمانی مدیریت استرس شرکت داده شد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان آخرین جلسه گروه درمانی، هر دو گروه مجددا پرسشنامهها را تکمیل کردند. تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تیمستقل و زوجی انجام شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار سنی شرکتکنندگان 7.50±38 سال بود. دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معناداری از نظر متغیرهای زمینهای نداشتند. در ابتدای پژوهش نمرهی رضایت شغلی و سلامت عمومی در گروه مداخله و کنترل تفاوتی با هم نداشتند (0.05p>). تفاوت معنادار آماری در رضایت شغلی و سلامت عمومی گروه کنترل، قبل و بعد از انجام پژوهش دیده نشد، اما در گروه مداخله تفاوت معناداری بین دو متغیر ذکر شده وجود داشت (0.05p<). گروه درمانی مدیریت استرس موجب افزایش رضایت شغلی و سلامت عمومی در پرستاران شد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه پیشنهاد میشود با به کارگیری روشهای مدیریت استرس در میان پرستاران، زمینهی افزایش رضایت شغلی و سلامت عمومی آنان فراهم گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |