دوره 2، شماره 2 - ( 4-1393 )
جلد 2 شماره 2 صفحات 30-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
عباس قدرتی تربتی 
1، صدیقه عباسپور1 ، مجید حسن زاده1 ، محمد رضا میش مست1 ، الهه ارمی1 ، زهره زندی1
1، صدیقه عباسپور1 ، مجید حسن زاده1 ، محمد رضا میش مست1 ، الهه ارمی1 ، زهره زندی1
1- دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
چکیده: (13193 مشاهده)
زمینه و هدف: مادران دارای نوزاد نارس اضطراب بالایی دارند که تعاملات مادر با نوزاد را تغییر و عواقب منفی آن باعث میشود والدین نقش خود را به خوبی ایفا نکنند و این مسأله باعث اختلال بررشد و تکامل نوزاد میگردد. بنا براین به منظور کنترل این اضطراب لزوم انجام مداخله و آموزش برای آنان ضروری می باشد.
روش: پژوهش حاضر کارآزمایی بالینی بود که روی 50 نفر از مادران دارای نوزاد نارس بیمارستان نهم دی شهرستان تربت حیدریه بود که به روش تصادفی ساده از طریق قرعه کشی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. آموزش مراقبتهای دوران نوزادی طی یک جلسه 45تا 60 دقیقه ای جهت گروه آزمون برگزار شد. اضطراب مادران توسط پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر یکروز بعد از بستری (پیش آزمون ) و 10 روز بعد از بستری شدن نوزاد (پس آزمون) گردآوری و نتایج توسط آزمون های کای دو و تی تست مقایسه شدند.
یافته ها : دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن شدند.(005/0
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |