دوره 8، شماره 1 - ( 6-1399 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 35-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسین امانی1 
، هدایت ا. . شمس 2، محمد مطلبی2 ، سعید عرفان پور3 ، عطیه کامل خدابنده4
، هدایت ا. . شمس 2، محمد مطلبی2 ، سعید عرفان پور3 ، عطیه کامل خدابنده4
1- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
2- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد،
2- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد،
چکیده: (3575 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری تب مالت یکی از شایعترین بیماریهای قابل انتقال از حیوان به انسان و یکی از مشکلات مهم بهداشتی در سطح جهان بخصوص در کشورهای درحال توسعه است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر رفتارهای پیشگیرانه تب مالت در بین دامداران انجام شد.
روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با دو گروه مداخله و کنترل بوده است. جامعه هدف دامداران تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت روستایی شهرستان زاوه بودند. 104 نفر از مشارکت کنندگان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل (گروهای مساوی 52 نفره) تقسیم شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته براساس سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد. روایی و پایایی ابزار پیش از انجام مطالعه تایید گردید. تحلیل دادهها با آزمون های کای دو، من ویتنی، دقیق فیشر و با استفاده از SPSS نسخه 24 انجام شد.
نتایج: میانگین سنی در گروه مداخله 11/9±39/79و در گروه کنترل 12/16±42/85 سال بود. دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن بودند. تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمرات تمامی سازههای تئوری رفتار برنامه ریزی شده دو گروه پس از مداخله و سه ماه بعد از آن نسبت به قبل از مداخله، مشاهده شد (0/001>P).
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دهنده کارآیی تئوری رفتار برنامه ریزی شده در امر پیشگیری از بیماری تب مالت می‌باشد و بر این اساس، از تئوری رفتار برنامه ریزی شده میتوان به عنوان چارچوبی جهت طراحی مداخلات آموزشی به منظور پیشگیری وکنترل بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان مخصوصا تب مالت استفاده کرد.
روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با دو گروه مداخله و کنترل بوده است. جامعه هدف دامداران تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت روستایی شهرستان زاوه بودند. 104 نفر از مشارکت کنندگان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل (گروهای مساوی 52 نفره) تقسیم شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته براساس سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد. روایی و پایایی ابزار پیش از انجام مطالعه تایید گردید. تحلیل دادهها با آزمون های کای دو، من ویتنی، دقیق فیشر و با استفاده از SPSS نسخه 24 انجام شد.
نتایج: میانگین سنی در گروه مداخله 11/9±39/79و در گروه کنترل 12/16±42/85 سال بود. دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن بودند. تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمرات تمامی سازههای تئوری رفتار برنامه ریزی شده دو گروه پس از مداخله و سه ماه بعد از آن نسبت به قبل از مداخله، مشاهده شد (0/001>P).
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دهنده کارآیی تئوری رفتار برنامه ریزی شده در امر پیشگیری از بیماری تب مالت می‌باشد و بر این اساس، از تئوری رفتار برنامه ریزی شده میتوان به عنوان چارچوبی جهت طراحی مداخلات آموزشی به منظور پیشگیری وکنترل بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان مخصوصا تب مالت استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |