دوره 9، شماره 4 - ( 12-1400 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 80-72 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
R B, M A. Comparison of managed and spontaneous maternal pushing, on pain and duration of the second stage of labor in primipara women. jmsthums 2022; 9 (4) : 7
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1024-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1024-fa.html
باغانی رویا، آرادمهر مریم. مقایسه زور زدن مدیریت شده و خودبخودی مادر، بر درد و طول مدت مرحله دوم زایمان زنان نخست زا. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1400; 9 (4) :72-80
رویا باغانی1 
، مریم آرادمهر 2
، مریم آرادمهر 2
1- دانشگاه علوم پزشکی شاهرود
2- دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
2- دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
چکیده: (2155 مشاهده)
زمینه و هدف: علیرغم عوارض اداره فعال مرحله دوم زایمان، این روش همچنان ا ستفاده می شود. طی مطالعات اخیر به نظر میرســد زور زدن خودبهخود باعث کاهش عوارض زایمانی میگردد. این مطالعه به بررســی درد و طول مرحله دوم زایمان مادران نخستزا در دو روش زورزدن میپردازد.
روشها: این مطالعه نیمه تجربی یک سوکور بر روی60 زن واجد مشخصات پژوهش در بیمار ستان مبینی سبزوار انجام شد. افراد به روش نمونهگیری آسان انتخاب، سپس بر اساس تمایل مادران در یکی از دو گروه قرار گرفتند. در گروه زور زدن فعال، با شروع انقبا ضات مادر نفس عمیق کشیده و با نگه داشتن نفس ده ثانیه زور میزند. در گروه زور زدن خودبهخود، مادر به طور فعال هیچ زوری نمیزند(مگر زور و فشاری که به طور غیرارادی ایجاد می شود). سپس افراد به تخت زایمان منتقل میشــدند. طول مرحله دوم زایمان اندازهگیری و مقیاس درجه بندی درد یک ســاعت بعد زایمان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار spss و آزمونهای آماری تی و مجذورکای انجام گردید.
نتایج: در گروه زور زدن خود به خود نسبت به روش فعال میزان درد احساس شده،(p=0/01) طول مدت مرحله دوم زایمان(p=0/001)، پارگی درجه 1 پرینه(p=0/03)کمتر و میزان پرینه سالم(p=0/01) بیشتر بود.
نتیجهگیری: از آنجا که روش زور زدن خودبهخود با درد کمتر و طول مدت کوتاهتر مرحله دوم همراه بوده، توصـــیه به استفاده از این روش در مرحله دوم زایمان منطقی به نظر میرسد.
روشها: این مطالعه نیمه تجربی یک سوکور بر روی60 زن واجد مشخصات پژوهش در بیمار ستان مبینی سبزوار انجام شد. افراد به روش نمونهگیری آسان انتخاب، سپس بر اساس تمایل مادران در یکی از دو گروه قرار گرفتند. در گروه زور زدن فعال، با شروع انقبا ضات مادر نفس عمیق کشیده و با نگه داشتن نفس ده ثانیه زور میزند. در گروه زور زدن خودبهخود، مادر به طور فعال هیچ زوری نمیزند(مگر زور و فشاری که به طور غیرارادی ایجاد می شود). سپس افراد به تخت زایمان منتقل میشــدند. طول مرحله دوم زایمان اندازهگیری و مقیاس درجه بندی درد یک ســاعت بعد زایمان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار spss و آزمونهای آماری تی و مجذورکای انجام گردید.
نتایج: در گروه زور زدن خود به خود نسبت به روش فعال میزان درد احساس شده،(p=0/01) طول مدت مرحله دوم زایمان(p=0/001)، پارگی درجه 1 پرینه(p=0/03)کمتر و میزان پرینه سالم(p=0/01) بیشتر بود.
نتیجهگیری: از آنجا که روش زور زدن خودبهخود با درد کمتر و طول مدت کوتاهتر مرحله دوم همراه بوده، توصـــیه به استفاده از این روش در مرحله دوم زایمان منطقی به نظر میرسد.
شماره‌ی مقاله: 7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb