دوره 10، شماره 3 - ( 7-1401 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 75-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Z N, A D, M A N, S Z. A comparative study of the prevalence of extended-spectrum β-lactamaseproducing Escherichia coli among urinary and fecal Escherichia coli isolates of women with urinary tract infection in Kerman city. jmsthums 2022; 10 (3) :65-75
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1098-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1098-fa.html
نظیری زهرا، درخشنده عبداله، اکبرزاده نیاکی ملیحه، زارع سحر. بررسی مقایسه ای شیوع اشریشیا کلی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف در میان جدایه های اشریشیا کلی ادراری و مدفوعی زنان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری شهرستان کرمان. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1401; 10 (3) :65-75
زهرا نظیری 
1، عبداله درخشنده1 ، ملیحه اکبرزاده نیاکی1 ، سحر زارع1
1، عبداله درخشنده1 ، ملیحه اکبرزاده نیاکی1 ، سحر زارع1
1- دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (1811 مشاهده)
زمینه و هدف: چالش مهم برای درمان عفونت ادراری، گسترش اشریشیا کلی مولد بتالاکتامازهای وسیعالطیف میباشد. لذا فراوانی ژن های بتالاکتاماز اصلی، مقاومت نسبت به بتالاکتامها و توانایی تولید بتالاکتامازهای وسیعالطیف در اشریشیا کلی ادراری و مدفوعی زنان دچار عفونت ادراری مقایسه شد.
روش ها: این مطالعه در سال 1399 بر روی 60 جدایه اشریشیا کلی شامل 30 جدایه از ادرار و 30 جدایه از مدفوع 30 زن دچار عفونـت ادراری که به آزمایشگاه های تشخیصی شهر کرمان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. حضور ژنهای M-blaCTX و blaTEM در این جدایه ها با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز و مقاومت به سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون با روش انتشار از دیسک و فراوانی جدایه های مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف با روش تایید فنوتیپی موسسه استاندارد بالینی و آزمایشگاهی بررسی گردید.
نتایج: فراوانی M-blaCTX و blaTEM در جدایههای مدفوعی به ترتیب 73/3 %و86/7 %و در جدایه های ادراری به ترتیب 83/3 %و 90 %بود. مقاومت به سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون به طور مساوی در 10 %از جدایه های مدفوعی و 23/3 % ،20 %و 20 %از جدایه های ادراری مشاهده شد و 3/3 %از جدایه های مدفوعی و 13/3 %از جدایه های ادراری مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف بودند. این فراوانی ها در میان جدایه های مدفوعی و ادراری تفاوت معنی داری نداشت. تشابه قابل توجه خصوصیات مورد بررسی در میان جدایه های مدفوعی و ادراری هر زن، احتمال وجود تشابه ژنتیکی بین عوامل عفونت ادراری و فلور روده و یا انتقال عناصر ژنتیکی متحرک بین آنها را تقویت میکند.
نتیجه گیری: انجام تست حساسیت ضدمیکروبی روی نمونه های بالینی جهت انتخاب مؤثرترین دارو و کاهش هزینه های درمانی ضروری است.
روش ها: این مطالعه در سال 1399 بر روی 60 جدایه اشریشیا کلی شامل 30 جدایه از ادرار و 30 جدایه از مدفوع 30 زن دچار عفونـت ادراری که به آزمایشگاه های تشخیصی شهر کرمان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. حضور ژنهای M-blaCTX و blaTEM در این جدایه ها با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز و مقاومت به سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون با روش انتشار از دیسک و فراوانی جدایه های مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف با روش تایید فنوتیپی موسسه استاندارد بالینی و آزمایشگاهی بررسی گردید.
نتایج: فراوانی M-blaCTX و blaTEM در جدایههای مدفوعی به ترتیب 73/3 %و86/7 %و در جدایه های ادراری به ترتیب 83/3 %و 90 %بود. مقاومت به سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون به طور مساوی در 10 %از جدایه های مدفوعی و 23/3 % ،20 %و 20 %از جدایه های ادراری مشاهده شد و 3/3 %از جدایه های مدفوعی و 13/3 %از جدایه های ادراری مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف بودند. این فراوانی ها در میان جدایه های مدفوعی و ادراری تفاوت معنی داری نداشت. تشابه قابل توجه خصوصیات مورد بررسی در میان جدایه های مدفوعی و ادراری هر زن، احتمال وجود تشابه ژنتیکی بین عوامل عفونت ادراری و فلور روده و یا انتقال عناصر ژنتیکی متحرک بین آنها را تقویت میکند.
نتیجه گیری: انجام تست حساسیت ضدمیکروبی روی نمونه های بالینی جهت انتخاب مؤثرترین دارو و کاهش هزینه های درمانی ضروری است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb