مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه

زمینه و هدف: سالمندی با تغییرات زیستی مهمی در بیشتر اعضای بدن به‌ویژه دهان و دندان همراه است که به‌نظر می‌رسد در صورت مراقبت ناکافی منجر به از دست رفتن سلامت دهان و دندان در سالمندان می‌گردد. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت دهان و دندان سالمندان مناطق شهری و روستایی شهرستان تربت‌حیدریه در سال 1394 انجام شد.

روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی انجام شد. حجم نمونه 450 نفر بود که به روش تصادفی ساده از بین سالمندان ساکن در شهرستان تربت‌حیدریه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه و فرم معاینه جمع‌آوری و با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 با آزمون کای‌دو تحلیل شد.

نتایج: میانگین سنی واحد‌های مورد مطالعه 8.57±70.3 سال بود.48.9 درصد سالمندان مرد و مابقی زن بودند. همچنین55.1 درصد واحد‌ها ساکن روستا و بقیه ساکن شهر بودند. 256 نفر (56.9 درصد) از واحد‌های مورد مطالعه بی‌دندانی کامل و 23.8 درصد آنها اشکال در جویدن داشتند. موارد اندکی (16.4 درصد) از واحد‌ها در یک سال گذشته به دندانپزشک مراجعه کرده بودند و بیشترین علت (58.7 درصد) مراجعه آنان به دندانپزشک درد دندان بود. مشاوره و معاینه کمترین میزان (1.6درصد) را به‌خود اختصاص می‌داد. بین محل سکونت با شاخص بی‌دندانی رابطه معنی‌داری مشاهده شد (0.01=P).

نتیجه‌گیری: میزان بی‌دندانی در سالمندان بالا بود. می‌توان با آموزش و مراقبت فعال در دوران‌های مختلف زندگی، تا حد زیادی شاخص بی‌دندانی در سالمندان را کاهش داد.