دوره 5، شماره 2 - ( 3-1396 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 61-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ranjbar H, Mojalli M, Namdar Areshtanab H. Job Burnout among Nurses Working in ICUs affiliated to the educational and therapeutic centers of Mashhad University of Medical Sciences. jmsthums 2017; 5 (2) :56-61
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-427-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-427-fa.html
رنجبر حسین، مجلی محمد، نامدار ارشتناب حسین. فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه وابسته به مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد . مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1396; 5 (2) :56-61
حسین رنجبر1 
، محمد مجلی2 ، حسین نامدار ارشتناب 3
، محمد مجلی2 ، حسین نامدار ارشتناب 3
1- دانشگاه علوم پرشکی تربت حیدریه
2- دانشگاه علوم پزشکی گناباد
3- دانشگاه علوم پزشکی تبریز
2- دانشگاه علوم پزشکی گناباد
3- دانشگاه علوم پزشکی تبریز
چکیده: (8225 مشاهده)
زمینه و هدف: فرسودگی شغلی در حرفه‌های مددرسان شایع بوده و سطوح بالایی از این مشکل در حرفه‌های بهداشتی و درمانی مخصوصا در پرستاران بخش‌های ویژه ثبت شده است. این پژوهش با هدف تعیین فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه وابسته به مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. جامعه مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان ها ی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد (۸۰ نفر) در سال ۹۰ تشکیل می‌دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ (MBI) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۵/۱۱ انجام شد.
نتایج: میانگین شدت خرده مقیاس مسخ شخصیت، تحلیل عاطفی و فقدان موفقیت فردی به ترتیب ۵/۸۵±۹/۲۰ ، ۱۲/۵۷±۲۵/۳۲ و ۸/۲۷±۳۵ بود. بعلاوه سن (۰/۴۹- =r) و سابقه کار (۰/۴۸- =r) رابطه خطی معکوس با شدت فقدان موفقیت فردی داشت (۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده آن است که سطح بالای فرسودگی شغلی به‌خصوص در خرده مقیاس عدم موفقیت فردی در بین پرستاران بخش‌های ویژه وجود دارد. لذا با توجه به اهمیت بالای این بخش‌ها نیاز به توجه بیشتر مسئولین به این قشر زحمتکش و مشارکت دادن پرستاران در تصمیم‌گیری‌های سازمانی می تواند تا حدی زیادی از فرسودگی شغلی و عوارض آن پیشگیری نماید.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. جامعه مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان ها ی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد (۸۰ نفر) در سال ۹۰ تشکیل می‌دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ (MBI) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۵/۱۱ انجام شد.
نتایج: میانگین شدت خرده مقیاس مسخ شخصیت، تحلیل عاطفی و فقدان موفقیت فردی به ترتیب ۵/۸۵±۹/۲۰ ، ۱۲/۵۷±۲۵/۳۲ و ۸/۲۷±۳۵ بود. بعلاوه سن (۰/۴۹- =r) و سابقه کار (۰/۴۸- =r) رابطه خطی معکوس با شدت فقدان موفقیت فردی داشت (۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده آن است که سطح بالای فرسودگی شغلی به‌خصوص در خرده مقیاس عدم موفقیت فردی در بین پرستاران بخش‌های ویژه وجود دارد. لذا با توجه به اهمیت بالای این بخش‌ها نیاز به توجه بیشتر مسئولین به این قشر زحمتکش و مشارکت دادن پرستاران در تصمیم‌گیری‌های سازمانی می تواند تا حدی زیادی از فرسودگی شغلی و عوارض آن پیشگیری نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb