مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه

زمینه و هدف:  تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشتی نقش مهمی در سلامت و رفاه جامعه دارد. وجود شرایط نامناسب در انتقال و توزیع آب، از مهمترین علل ایجاد آلودگی ثانویه آب و شیوع انواع بیماری های منتقله از طریق آن است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت باکتریولوژیکی آب در آبسردکن های  واحدهای آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی و شهید بهشتی انجام گرفت.

روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی بود و تعداد 13 آبسردکن مستقر در اماکن آموزشی مختلف بصورت تصادفی انتخاب و مقادیر مربوط به کل کلیفرم، کلیفرم های گرماپای (E.coli)، باکتریهای هتروتروف(HPC)، کلر باقیمانده و pH اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده بصورت توصیفی و با  استفاده از  نرم افزارهای excel  و spss  انجام گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که دامنه کلر باقیمانده در آب قبل از ورود به آبسردکن 4/0-8/0 و در بعد از آبسردکن 2/0- 6/0  ppmمی باشد. همچنین مقادیر pH نمونه ها در قبل و بعد از آبسردکن در دامنه 2/7-4/7 بدست آمده است. تعداد کلنی های باکتری های هتروتروف در نمونه های کشت داده شده از آب قبل و بعد از آبسردکن ها در دامنه 100±1000/cfu100ml  بود . در هیچ کدام از نمونه ها باکتری های گروه کلی فرم مشاهده نشد. مقدار شاخص HPC قبل و بعد از آبسردکن به ترتیب766/67±950/64/cfu100ml  و 1250±353/55/cfu100ml  بود.

نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که احتمال وجود رشد ارگانیسم در شبکه آب لوله کشی و آبسردکن ها وجود دارد و کاهش کلر باقیمانده در بعد از دستگاه های آبسردکن نسبت به قبل نشان دهنده وجود آلودگی در آبسردکن ها هرچند به صورت ناچیز می باشد. بنابراین کنترل منظم سیستم توزیع آب شرب دانشگاه به منظور حفظ سلامت دانشجویان و پیشگیری از بروز هرگونه طغیان یا اپیدمی از اهمیت خاصی برخوردار است.