دوره 6، شماره 3 - ( 9-1397 )
جلد 6 شماره 3 صفحات 47-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Adeli Bhroz H, parivar K, Amiri I, Hayati Roodbari N. The Effect of Methimazole-Induced Hypothyroidism on fertility in female Rats. Journal title 2018; 6 (3) :37-47
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-538-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-538-fa.html
عادلی بهروز حمیدرضا، پریور کاظم، امیری ایرج، حیاتی رودباری نسیم. اثر کم کاری تیروئید القا شده با مصرف متی مازول بر میزان باروری در موش ماده. عنوان نشریه. 1397; 6 (3) :37-47
1- گروه بیولوژی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه آناتومی و جنین شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه آناتومی و جنین شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (5218 مشاهده)
زمینه و هدف: هورمون های تیروئیدی در تنظیم متابولیسم بدن، تولیدمثل، باروری، ادامه باروری و زایمان موفق نقش مهمی برعهده دارند. لذا این مطالعه به بررسی اثرات کاهش هورمون های تیروئیدی بر باروری، طول دورهی بارداری، زایمان موفق، تعداد نوزادان و وزن نوزادان یک روزه در موش ماده پرداخته است.
روش ها: تعداد 30 سر موش ماده بالغ با میانگین وزن اولیه 28 گرم انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند.گروه کنترل، آب خالص، گروه دوز پایین، میزان 20 میلی گرم در 100 میلیلیتر و گروه دوز بالا میزان، 100 میلی گرم در 100 میلی لیتر از پودر متیمازول حل شده در آب تا پایان دوران حاملگی دریافت نمودند. در هر سه گروه؛ مدت حاملگی، تعداد موشهای با زایمان موفق، و وزن نوزادان در روز اول تولد مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین بعد از پایان دوره بارداری موش های مادر تشریح، سپس خونگیری بعمل آمد و سطح سرمی هورمون های تیروئیدی اندازه گیری شد. در این مطالعه، جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردید.
نتایج: نتایج نشان داد؛ در گروه کنترل از هر ده موش ماده 9 موش، در گروه دوز پائین 8 موش و گروه دوز بالای دارو 4 موش زایمان موفق داشتند؛ و گروه با دوز بالای دارو کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (0/032P=). تعداد نوزادان در هر بار زایمان موفق در هر دو گروه آزمایشی (دوز پایین 0/03، دوز بالا 0/042) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان دادند (0/05>P).
نتیجه گیری: این مطالعه پیشنهاد می کند که؛ کاهش هورمون تیروئیدی بعد از لانه گزینی نیز می تواند بر ادامه باروری و زایمان موفق اثر داشته باشد و باعث کاهش تعداد زاده ها و افزایش سقط جنین گردد.
روش ها: تعداد 30 سر موش ماده بالغ با میانگین وزن اولیه 28 گرم انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند.گروه کنترل، آب خالص، گروه دوز پایین، میزان 20 میلی گرم در 100 میلیلیتر و گروه دوز بالا میزان، 100 میلی گرم در 100 میلی لیتر از پودر متیمازول حل شده در آب تا پایان دوران حاملگی دریافت نمودند. در هر سه گروه؛ مدت حاملگی، تعداد موشهای با زایمان موفق، و وزن نوزادان در روز اول تولد مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین بعد از پایان دوره بارداری موش های مادر تشریح، سپس خونگیری بعمل آمد و سطح سرمی هورمون های تیروئیدی اندازه گیری شد. در این مطالعه، جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردید.
نتایج: نتایج نشان داد؛ در گروه کنترل از هر ده موش ماده 9 موش، در گروه دوز پائین 8 موش و گروه دوز بالای دارو 4 موش زایمان موفق داشتند؛ و گروه با دوز بالای دارو کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (0/032P=). تعداد نوزادان در هر بار زایمان موفق در هر دو گروه آزمایشی (دوز پایین 0/03، دوز بالا 0/042) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان دادند (0/05>P).
نتیجه گیری: این مطالعه پیشنهاد می کند که؛ کاهش هورمون تیروئیدی بعد از لانه گزینی نیز می تواند بر ادامه باروری و زایمان موفق اثر داشته باشد و باعث کاهش تعداد زاده ها و افزایش سقط جنین گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb