مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه

زمینه و هدف: تردید حرفه­ ای حسابرس به عنوان یکی از ویژگی­ های رفتاری و شخصیتی مطرح می ­شود که در کاهش هزینه ­های نمایندگی، کیفیت حسابرسی و ارتقای سطح اعتماد عمومی جامعه موثر می­باشد. بر­ این اساس، شناخت عوامل اثرگذار در تقویت یا تنزل تردید حرفه ­ای موضوعی بسیار با اهمیت است. این تحقیق با هدف بررسی رابطه مزاج و میزان تردید حرفه­ای حسابرسان انجام شد.
روش­ ها: این مطالعه به روش توصیفی همبستگی انجام شد. جامعه آماری را حسابرسان شاغل در موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی شهر مشهد در سال 1397 تشکیل می دادند. تعداد 147 حسابرس با استفاده از روش نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. مزاج و تردید حرفه ­ای حسابرسان با استفاده از دو ابزار روا و پایا اندازه ­گیری شد. داده ها با کمک نرم افزارSPSS  نسخه 16 و با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره در سطح معناداری 95% تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: 115 نفر (78%) از پاسخ‌دهندگان مرد و 32 نفر (22%) زن بودند. 50 نفر (34%) دارای مزاج گرم و خشک و 11 نفر (7%) دارای مزاج معتدل بودند. افراد دارای مزاج گرم و خشک با میانگین 14/79±133/735 بیشترین تردید حرفه­ای و افراد دارای مزاج سرد و تر با میانگین 12/18±115/947 کمترین تردید حرفه­ ای را داشتند. بین مزاج گرم و خشک و نیز سرد و تر با تردید حرفه ­ای به ترتیب (0/15r=، 0/04p =)، (0/23-r= و 0/03p =) ارتباط معناداری بدست آمد.
نتیجه­ گیری: در مجموع یافته­ ها بین مزاج مشارکت کنندگان و میزان تردید حرفه ­ای آنان ارتباط معنی داری دیده شد. بطوری که افرادی دارای مزاج گرم و خشک تردید حرفه­ ای بیشتر و افرادی دارای مزاج سرد و تر تردید حرفه ­ای کمتر داشتند. پیشنهاد می گردد در تحقیقات بعدی رابطه بین مزاج و نوع گزارش حسابرسان مورد بررسی قرار گیرد.