زمینه و هدف: فشار خون یک علامت مهم کارکرد سیستم قلبی عروقی، کلیوی و مغزی و پایه بسیاری از تصمیمات مهم پزشکی است و با اینکه اندازه گیری آن یک وظیفه روتین پرستاری می باشد، اما روش اندازه گیری صحیح آن کمتر مورد توجه پرستاران بخش ها قرار گرفته است. بر این اساس مطالعه ای با هدف بررسی کیفیت سنجش فشار خون توسط پرستاران انجام شد.
روش ها: مطالعه ای توصیفی- مقطعی با روش نمونه گیری در دسترس روی 400 پرستار شاغل در مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران در سال 1389 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و چک لیست معیارهای سنجش فشار خون بود. اعتبار و اعتماد ابزار به ترتیب با روش محتوی و ضریب همبستگی اسپیرمن براون با 0.93=r تأیید شد. کیفیت فشارخون سنجیده شده با امتیاز دهی محقق ساخته در سه گروه طبقه بندی شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و با کمک نرم افزار SPSS نسخه16 انجام گرفت.
نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد بین فشار خون سیستولیک اندازه گیری شده توسط پرستاران و محقق با فشار سنج عقربه ای اختلاف آماری معنیداری وجود دارد (0.01 P=). اما در فشار خون دیاستولیک اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (0.2 P=). نمره کیفیت اندازه گیری 60.5 درصد پرستاران متوسط و 39.5 درصد بالا بوده است.
نتیجهگیری: طبق یافته ها بیشترین درصد کیفیت اندازه گیری فشار خون که یکی از مهمترین پایه های تصمیم گیری بالینی برای بیماران است در سطح متوسط بوده است. همین امر لزوم دقت و توجه پرستاران را در اندازه گیری صحیح فشار خون می طلبد و لازم است مسئولین آموزش دوره های بازآموزی را برای پرستاران برگزار کنند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |