خانی فاطمه، نیک بخت حجت اله، غزالیان فرشاد، برزگر مجید. تاثیر تمرین استقامتی، مقاومتی و همزمان بر عملکرد قلب زنان میانسال سالم. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1399; 8 (3) :1-12
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-829-fa.html
1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- استادیار، گروه قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران
چکیده: (4697 مشاهده)
زمینه و هدف: سازگاری های عملکرد قلب تحت تاثیر جنس، سن، شدت تمرین و نوع ورزش می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و همزمان بر عملکرد قلب زنان میانسال سالم بود.
روش ها: در این مطالعه، چهل زن میانسال با میانگین 3/45±44/62 سال، قد 4/87±157/75 سانتیمتر و وزن 10/64±73/27 کیلوگرم به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی (در هر گروه 10 نفر) شامل گروههای کنترل، استقامتی، مقاومتی و همزمان تقسیم شدند. برنامههای تمرین به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام گرفت. گروه استقامتی به دویدن با شدت 65% تا 80% ضربان قلب بیشینه روی نوار گردان پرداختند. گروه مقاومتی تمرینات ورزشی را با شدت 65% تا 80% یک تکرار بیشینه انجام دادند. گروه همزمان نیمی از هر دو تمرین استقامتی و مقاومتی را در هر جلسه اجرا کردند. متغیرهای عملکردی قلب آزمودنی ها به روش اکوکاردیوگرافی تک و دو بعدی اندازهگیری شد.
نتایج: حجم پایان سیستولی، حجم ضربهای، برونده قلبی و شاخص برونده قلبی در گروههای تمرین استقامتی، مقاومتی و همزمان پس از فعالیت افزایش معنی داری یافت (0/05>P). همچنین کسر تخلیه در گروههای تمرین استقامتی و همزمان افزایش معنیداری نشان داد (0/05>P).
نتیجه گیری: هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و همزمان باعث بهبود عملکرد قلب زنان میانسال سالم می شود. همچنین تاثیر تمرین همزمان بیشتر از تمرین استقامتی و تمرین استقامتی بیشتر از تمرین مقاومتی می باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/6/11 | پذیرش: 1399/9/26 | انتشار: 1399/10/14