دوره 13، شماره 1 - ( 3-1404 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 32-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
M N, A S, S Y, E K N. Investigation of the prevalence of Enterobius vermicularis infection in Kindergartens in Lahijan City, in 2023-2024. jmsthums 2025; 13 (1) :24-32
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1353-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-1353-fa.html
نجم مهدی، سراج ابوالقاسم، یعقوبی سجاد، خادمی نوش آبادی عرفان. بررسی شیوع آلودگی انتروبیوس ورمیکولاریس در مهدکودک‌های شهرستان لاهیجان در سال تحصیلی 1403- 1402. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1404; 13 (1) :24-32
1- گروه علوم آزمایشگاهی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
2- گروه علوم دامی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
3- گروه علوم پایه، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
2- گروه علوم دامی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
3- گروه علوم پایه، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
چکیده: (621 مشاهده)
زمینه و هدف: انتروبیوس ورمیکولاریس، شایع‌ترین آلودگی کرمی در کودکان می‌باشد. لذا هدف از این مطالعه، تعیین شیوع بیماری انتروبیازیس در کودکان مهدکودک‌های شهرستان لاهیجان می‌باشد.
روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، نمونه‌گیری با استفاده از تست نواری گراهام از 267 کودک با محدوده سنی دو تا شش سال صورت گرفت. نمونه‌های جمع‌آوری شده مورد بررسی و داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری کای مربع در سطح معنی داری 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: از بین 267 کودک مورد آزمایش، 121 نفر (45/3 درصد) پسر و 146 نفر (54/7 درصد) دختر بودند. همچنین پنج نفر (1/9 درصد) آلوده به انگل بوده که یک مورد پسر و چهار مورد دختر گزارش شدند. نتایج نشان داد که هیچ ارتباط آماری معنی‌داری بین میزان تحصیلات والدین با بیماری انتروبیازیس وجود ندارد (0/05< P). در حالی که از لحاظ محل سکونت والدین اختلاف آماری معنی دار مشاهده گردید (0/05 > P).
نتیجه گیری: یافته‌های این پژوهش بیانگر کاهش قابل توجه آلودگی به انگل در جامعه می‌باشد، لذا با توجه به اهمیت پزشکی و ارتقاء سطح بهداشتی، می‌توان عامل بیماری را حذف نمود.
روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، نمونه‌گیری با استفاده از تست نواری گراهام از 267 کودک با محدوده سنی دو تا شش سال صورت گرفت. نمونه‌های جمع‌آوری شده مورد بررسی و داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری کای مربع در سطح معنی داری 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: از بین 267 کودک مورد آزمایش، 121 نفر (45/3 درصد) پسر و 146 نفر (54/7 درصد) دختر بودند. همچنین پنج نفر (1/9 درصد) آلوده به انگل بوده که یک مورد پسر و چهار مورد دختر گزارش شدند. نتایج نشان داد که هیچ ارتباط آماری معنی‌داری بین میزان تحصیلات والدین با بیماری انتروبیازیس وجود ندارد (0/05< P). در حالی که از لحاظ محل سکونت والدین اختلاف آماری معنی دار مشاهده گردید (0/05 > P).
نتیجه گیری: یافته‌های این پژوهش بیانگر کاهش قابل توجه آلودگی به انگل در جامعه می‌باشد، لذا با توجه به اهمیت پزشکی و ارتقاء سطح بهداشتی، می‌توان عامل بیماری را حذف نمود.
فهرست منابع
1. Niaz S, Arif M, Zubair N, Khan S, Zeb MA. Prevalence of Enterobius vermicularis in children of district Mardan, Pakistan. PSM Biological Research. 2019;4(2):58-62.
2. Değerli S, Kuzu A. Distribution of Enterobius Vermicularis and biochemical analysis of parasitosis primary school student. Cumhuriyet Medical Journal. 2016;38(2):77-87. [DOI:10.7197/cmj.v38i2.5000071910]
3. Abbaszadeh Afshar MJ, Barkhori Mehni M, Rezaeian M, Mohebali M, Baigi V, Amiri S, et al. Prevalence and associated risk factors of human intestinal parasitic infections: a population-based study in the southeast of Kerman province, southeastern Iran. BMC infectious diseases. 2020;20:1-8. [DOI:10.1186/s12879-019-4730-8]
4. Daryani A, editor Study of Enterobius vermicularis infection among kindergarten children in Ardabil, Iran. 14th European congress of clinical microbiology and infectious Disease Prague, Czech republic; 2004.
5. Motevalli Haghi SM, Najm M, Fakhar M, Gholami S, MotevalliHaghi S. Prevalence of Enterobius vermicularis infection among kindergartens of Sari and Babol cities during 2011. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2012;21(1):240-2.
6. Fan C-K, Chuang T-W, Huang Y-C, Yin A-W, Chou C-M, Hsu Y-T, et al. Enterobius vermicularis infection: prevalence and risk factors among preschool children in kindergarten in the capital area, Republic of the Marshall Islands. BMC infectious diseases. 2019;19:1-7. [DOI:10.1186/s12879-019-4159-0]
7. Irregularity-Ying EECM, Ng W. Enterobius Vermicularis Infestation of the Endometrium-A Cause of Menstrual Irregularity and Review of Literature.
8. Sočan M, Štromajer E, Ravnik M, Mrzel M, Grilc E, Košnik IG. Enterobius vermicularis infection: a cross-sectional study in preschool and school children in the north-western part of Slovenia. Helminthologia. 2022;59(4):357. [DOI:10.2478/helm-2022-0040]
9. Morris HR, Pritt BS, Garcia LS. Other Specimens from the Intestinal Tract and the Urogenital System. ClinMicroNow. 2020:1-35. [DOI:10.1002/9781683670438.cmph0118]
10. Müller F, Chandra S, Bogoch II, Rashid M, Redditt V. Intestinal parasites in stool testing among refugees at a primary care clinic in Toronto, Canada. BMC Infectious Diseases. 249(1)22:2022 [DOI:10.1186/s12879-022-07226-4]
11. Moussavi E, Houssaini M, Salari N, Hemmati M, Abdullahi A, Khaleghi AA, et al. Prevalence of Enterobius vermicularis among children in Iran: A comprehensive systematic review and meta-analysis. Parasite epidemiology and control. 2023;22:e00315. [DOI:10.1016/j.parepi.2023.e00315]
12. Sharif M. Study the rate of oxyuris vermicularis and vulvitis in children of 2-5 years of age in Sari township kindergarten in 1378. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2000;10(27):59-65.
13. Garcia LS. Practical guide to diagnostic parasitology: John Wiley & Sons; 2021.
14. Moosazadeh M, Abedi G, Afshari M, Mahdavi SA, Farshidi F, Kheradmand E. Prevalence of Enterobius vermicularis among children in Iran: A systematic review and meta-analysis. Osong public health and research perspectives. 2017;8(2):108. [DOI:10.24171/j.phrp.2017.8.2.02]
15. Celiksoz A, Acioz M, Degerli S, Oztop AY, Alim A. Effects of Enterobiasis on primary school children. Afr J Microbiol Res. 2010;4:634-9.
16. Fallah M, Parsaei M, Soleymani E, Jamshidizad A, Azimi A. Investigation of the prevalence of Enterobius Vermicularis infection and risk factors among kindergartens in Hamadan, West of Iran, in 2019. Avicenna Journal of Clinical Medicine. 2022;28(4):253-9. [DOI:10.52547/ajcm.28.4.253]
17. HAZRATI TK, Salari S, Elmasi R, Mohammadzadeh H. Prevalence of children infected by Oxyuris in Orumiyeh kindergartens and the ways to control that. 2003.
18. Mahmoudvand H, Badparva E, Khalaf AK, Niazi M, Khatami M, Nazer MR. Prevalence and associated risk factors of intestinal helminthic infections in children from Lorestan province, Western Iran. Parasite epidemiology and control. 2020;9:e00136. [DOI:10.1016/j.parepi.2020.e00136]
19. Ebrahimzadeh A, Kh S, Gharaei A, Mohammadi S, Jamshidi A. Prevalence of Enterobius vermicularis infection among preschool children of Khash City Kindergartens, Khash. Iran J North Khorasan Uni Med Sci. 2012;6(3):481-7. [DOI:10.29252/jnkums.6.3.477]
20. Elyasi H, Golmohammadi R, Mojadadi M-S. Prevalence of Enterobiasis Among the Kindergarten Children of Sabzevar, Northeast of Iran. Avicenna Journal of Clinical Microbiology and Infection. 2020;7(4):120-3. [DOI:10.34172/ajcmi.2020.26]
21. Feiz Haddad MH, Kord E, Rafiei A, Feiz Haddad R. A Study on the Prevalence of Enterobius vermicularis in Kindergartens of Dezful City (Khuzestan Province, Iran), 2013. Journal of Medical Microbiology and Infectious Diseases. 2014;2(2):76-9.
22. Nourozian MB, Youssefi MR. Investigation of Oxyuris (Enterobius vermicularis) prevalence in kindergarten and primary school children of Babol city Mazandaran Iran 2009. Ann Trop Med Public Health. 2013;6(1):20. [DOI:10.4103/1755-6783.115171]
23. Mansourian M, Arekhi Z, Jorjani O, Mirkarimi K, Charkazi A, Aryaie M, et al. Prevalence of Oxyuriasis and its influencing factors in elected kindergartens in Ali Abad-e-Katoul, North of Iran. Journal of Pediatric Perspectives. 2016;4(11):3751-8.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb