زمینه و هدف: سکته مغزی شایعترین بیماری اعصاب و اولین عامل مرگ و میر و ناتوانی در جهان است. از آنجاییکه سنجد دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی است و در درمان بسیاری از بیماریها از عصارهی آن استفاده شده است؛ در این مطالعه اثر عصارهی سنجد بر حجم آسیب بافتی و نقصهای نورولوژیک ناشی از سکته مغزی در موش صحرایی بررسی شده است.
روشها: در این مطالعهی تجربی 35 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به 5 گروه هفت تایی (کنترل، شم و سه گروه آزمایشی) تفکیک شدند. گروههای مورد آزمایش عصاره آبی سنجد با دوزهای 100، 200، 400 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن را هر روز به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت کردند. گروه کنترل نیز آب مقطر دریافت نمود؛ در حالی که در گروه شم، تیمار و القای ایسکمی صورت نگرفت. تحلیل حجم آسیب بافتی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد.
نتایج: میانگین حجم کل سکته در دوزهای400 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت (0.05p<) ولی میانگین حجم کل سکته در دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنیداری را نشان نداد. میانگین حجم کل سکته بین گروه کنترل و شم نیز تفاوت معنی داری نداشت.
نتیجهگیری: به نظر میرسد سنجد به دلیل کاهش حجم آسیب بافتی و اختلالات عصبی، اثر حفاظتی در برابر آسیبهای ناشی از سکتهی مغزی داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |