مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه

زمینه و هدف: فشار خون یک علامت مهم کارکرد سیستم قلبی عروقی، کلیوی و مغزی و پایه بسیاری از تصمیمات مهم پزشکی است و با این‌که اندازه­ گیری آن یک وظیفه روتین پرستاری می­ باشد، اما روش اندازه­ گیری صحیح آن کمتر مورد توجه پرستاران بخش ها قرار گرفته است. بر این اساس مطالعه­ ای با هدف بررسی کیفیت سنجش فشار خون توسط پرستاران انجام شد.

روش­ ها: مطالعه ­ای توصیفی- مقطعی  با روش نمونه گیری در دسترس روی 400 پرستار شاغل در مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران در سال 1389 انجام شد. ابزار جمع ­آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات فردی و چک لیست معیارهای سنجش فشار خون بود. اعتبار و اعتماد ابزار به ترتیب با روش محتوی و ضریب همبستگی اسپیرمن براون با  0.93=r   تأیید شد. کیفیت فشارخون سنجیده شده با امتیاز دهی محقق ساخته در سه گروه طبقه­ بندی شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از آمار توصیفی و با کمک نرم ­افزار SPSS نسخه16 انجام گرفت.

نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد بین فشار خون سیستولیک اندازه ­گیری شده توسط پرستاران و محقق با فشار سنج عقربه­ ای اختلاف آماری معنی­داری وجود دارد  (0.01 P=).  اما در فشار خون دیاستولیک اختلاف آماری معنی­ داری وجود نداشت (0.2 P=). نمره کیفیت اندازه­ گیری 60.5 درصد پرستاران متوسط و 39.5 درصد بالا بوده است.

نتیجه‌گیری: طبق  یافته­ ها بیشترین درصد کیفیت اندازه­ گیری فشار خون که یکی از مهم‌ترین پایه ­های تصمیم­ گیری بالینی برای بیماران است در سطح متوسط بوده است. همین امر لزوم دقت و توجه پرستاران را در اندازه­ گیری صحیح فشار خون می­ طلبد و لازم است مسئولین آموزش دوره­ های بازآموزی را برای پرستاران برگزار کنند.