حسینی سپیده،  برقعی سید مهدی،  موگویی رکسانا،  عابدی زهرا،  رمضانی مهدی. تصفیه زیستی پسابهای شور با استفاده از گیاه کینوا در مقیاس آزمایشگاهی.  مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1400; 9 (1) :65-76
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-896-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشجوی دکتری مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران 
 2- استاد گروه مهندسی شیمی و نفت، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران 
 3- دانشیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،تهران، ایران 
 4- استادیار گروه اقتصاد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران 
 5- گروه تخصصی منابع طبیعی- علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (3984 مشاهده)
                    
                    
                    زمینه و هدف: نیاز روزافزون به استفاده از منابع آب شیرین دانشمندان را به استفاده از آب و پساب های شور سوق داده است. یکی از روش های موثر و کم هزینه استفاده از گیاهان مقاوم به شوری جهت تصفیه پساب های شور می باشد. مطالعه حاضر باهدف بررسی تصفیه زیستی پساب شور با استفاده از گیاه کینوا و تاثیر تنش شوری بر آن در شرایط کشت هیدروپونیک انجام شد. 
روش ها: در این مطالعه در محیط هیدروپونیک، آزمایشات برروی گیاه با 3 تکرار در 4 مداخله با سطوح شوری شاهد (آب شهر)، 5، 10 و 15 ds/m و به مدت 28 روز در pH 5/5 – 6 انجام شد. در نهایت مشخصات مهم مورفولوژیکی و میزان جذب عناصر مهم در بخشهای مختلف گیاه و رفتار گیاهان در برابر شوری اندازه گیری گردید.
نتایج: از بین صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده برای گیاه کینوا، شاخص های وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک پانیکول در سطوح مختلف شوری آب تفاوت معنی داری داشتند (0/05p<). همچنین تفاوت معنی داری بین میزان عناصر مورد مطالعه (کلسیم، سدیم، پتاسیم، کلر و منیزیم) موجود در برگ، ساقه، ریشه، پانیکول و کل گیاه کینوا با سطوح شوری وجود داشت (0/05p<)، به گونه ای که با افزایش سطح شوری آب میزان عناصر کلسیم و پتاسیم جذب شده در اندامهای مختلف گیاه کینوا در بیشتر موارد به طور معنیداری کاهش و در عین حال میزان جذب عناصر سدیم، کلر و منیزیم افزایش یافت.
نتیجه گیری: بر طبق نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که گیاه کینوا یک گیاه مقاوم در برابر شوری می باشد که می توان از آن جهت تصفیه آب ها و پساب های حاوی مقادیر بالای شوری استفاده نمود.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
عمومى  دریافت: 1399/11/22 | پذیرش: 1400/1/19 | انتشار: 1400/4/19