دوره 7، شماره 4 - ( 12-1398 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 22-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
M H, P A, H S, N M, SH B A. Maternal parenting styles and its relationship with emotional-behavioral problems in children with autism spectrum disorder referred to the autism center of Tabriz university of medical sciences. jmsthums 2020; 7 (4) :11-22
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-732-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-732-fa.html
حسین زاده مینا، عباسی پریسا، شاهرخی حسن، مهدوی نادر، برزنجه عطری شیرین. شیوه های فرزند پروری مادران و ارتباط آن با مشکلات هیجانی- رفتاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مراجعه کننده به مرکز اوتیسم دانشگاه علوم پزشکی تبریز. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1398; 7 (4) :11-22
مینا حسین زاده1 
، پریسا عباسی 1، حسن شاهرخی2 ، نادر مهدوی3 ، شیرین برزنجه عطری1
، پریسا عباسی 1، حسن شاهرخی2 ، نادر مهدوی3 ، شیرین برزنجه عطری1
1- گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2- مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (6236 مشاهده)
زمینه و هدف: شیوع اختلالات طیف اوتیسم در ایران در حال افزایش بوده و مادران این کودکان با چالش های بسیاری مواجه می باشند. یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر مشکلات هیجانی-رفتاری در کودکان، سبک فرزندپروری والدین خصوصا مادر می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط شیوه های فرزند پروری مادران کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با مشکلات هیجانی رفتاری این کودکان می باشد.
روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی در سال 1397 بر روی 146 نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (4 تا 13 ساله) مراجعه کننده به مراکز اوتیسم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. روش نمونه گیری به روش در دسترس بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد شیوه های فرزند پروری بامریند و پرسشنامه مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان (Child Behavior Checklist) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 21 و با روش های فروانی، درصد و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته ها نشان داد که شیوه غالب فرزندپروری مادران مقتدرانه است. همچنین، همه کودکان دارای مشکلات هیجانی رفتاری هستند، اما 63 % کودکان در محدوده غیربالینی و 37 % کودکان در محدوده بالینی قرار دارند. فقط شیوه فرزند پروری مقتدرانه با خرده مقیاس های اضطراب، مشکلات جسمانی و رفتار پرخاشگری ارتباط آماری معنی دار داشت(p<0/05).
نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای مشکلات هیجانی رفتاری و ارتباط بین برخی خرده مقیاس های آن با شیوه های فرزندپروری، لازم است در خصوص ماهیت و ویژگی های اختلالات طیف اوتیسم به مادران آنها آموزش کافی داده شود تا اطلاعات و ادراک آنان از رفتارهای مشکل ساز فرزندشان افزایش یابد و با شناخت و آگاهی بیشتری با فرزندشان برخورد کنند. در این راستا برگزاری برنامه های آموزشی مدون والدمحور و خانواده محور برای این گروه از مادران پیشنهاد می گردد.
روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی در سال 1397 بر روی 146 نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (4 تا 13 ساله) مراجعه کننده به مراکز اوتیسم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. روش نمونه گیری به روش در دسترس بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد شیوه های فرزند پروری بامریند و پرسشنامه مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان (Child Behavior Checklist) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 21 و با روش های فروانی، درصد و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته ها نشان داد که شیوه غالب فرزندپروری مادران مقتدرانه است. همچنین، همه کودکان دارای مشکلات هیجانی رفتاری هستند، اما 63 % کودکان در محدوده غیربالینی و 37 % کودکان در محدوده بالینی قرار دارند. فقط شیوه فرزند پروری مقتدرانه با خرده مقیاس های اضطراب، مشکلات جسمانی و رفتار پرخاشگری ارتباط آماری معنی دار داشت(p<0/05).
نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای مشکلات هیجانی رفتاری و ارتباط بین برخی خرده مقیاس های آن با شیوه های فرزندپروری، لازم است در خصوص ماهیت و ویژگی های اختلالات طیف اوتیسم به مادران آنها آموزش کافی داده شود تا اطلاعات و ادراک آنان از رفتارهای مشکل ساز فرزندشان افزایش یابد و با شناخت و آگاهی بیشتری با فرزندشان برخورد کنند. در این راستا برگزاری برنامه های آموزشی مدون والدمحور و خانواده محور برای این گروه از مادران پیشنهاد می گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb