دوره 8، شماره 3 - ( 10-1399 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 74-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
M H, A H, R A. The effect of high-intensity interval training and high-intensity resistance training on the Lipid profile and body composition in overweight and obese men. jmsthums 2020; 8 (3) :61-74
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-849-fa.html
URL: http://jms.thums.ac.ir/article-1-849-fa.html
حاجی نیا مرتضی، حقیقی امیرحسین، عسکری رویا. تاثیر تمرین تناوبی و مقاومتی بر نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدن مردان میانسال. مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه. 1399; 8 (3) :61-74
1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
چکیده: (5012 مشاهده)
زمینه و هدف: چاقی یک اختلال متابولیکی است که از طریق افزایش مصرف کالری و کاهش کالری دریافتی از غذا، قابل کنترل و پیشگیری است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی و تمرین مقاومتی با شدت بالا بر نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدن در مردان دارای اضافه‌وزن و چاق بود.
روش ها: 30 مرد چاق و دارای اضافه‌وزن مشارکت کنندگان در مطالعه را تشکیل می دادند. این افراد به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین مقاومتی با شدت بالا و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینات به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. قبل و بعد از دوره تمرینی برای اندازهگیری نیمرخ لیپیدی از همه مشارکت کنندگان در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد و شاخصهای فیزیولوژیکی آن‌ها اندازهگیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معنی داری 0/05>P تحلیل شدند.
نتایج: وزن، درصد چربی بدن، سطح سرمی تری‌گلیسرید و LDL در گروه‌های تمرین تناوبی و مقاومتی با شدت بالا نسبت به گروه کنترل کاهش و سطح HDL و قدرت عضلانی پایین‌تنه افزایش معنی‌داری داشت (0/05>P). قدرت عضلانی بالاتنه در گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد (0/05>P). شاخصهای توان هوازی و BMI بین سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/05<P).
نتیجه گیری: هر دو برنامه تمرین تناوبی و مقاومتی با شدت بالا بر بهبود شاخصهای نیمرخ لیپیدی، ترکیببدنی و آمادگی جسمانی افراد دارای اضافه‌وزن و چاق موثر می باشند. هرچند اثر تمرین مقاومتی با شدت بالا نسبت به تمرین تناوبی تا حدودی بیشتر بود.
روش ها: 30 مرد چاق و دارای اضافه‌وزن مشارکت کنندگان در مطالعه را تشکیل می دادند. این افراد به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین مقاومتی با شدت بالا و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینات به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. قبل و بعد از دوره تمرینی برای اندازهگیری نیمرخ لیپیدی از همه مشارکت کنندگان در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد و شاخصهای فیزیولوژیکی آن‌ها اندازهگیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معنی داری 0/05>P تحلیل شدند.
نتایج: وزن، درصد چربی بدن، سطح سرمی تری‌گلیسرید و LDL در گروه‌های تمرین تناوبی و مقاومتی با شدت بالا نسبت به گروه کنترل کاهش و سطح HDL و قدرت عضلانی پایین‌تنه افزایش معنی‌داری داشت (0/05>P). قدرت عضلانی بالاتنه در گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد (0/05>P). شاخصهای توان هوازی و BMI بین سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/05<P).
نتیجه گیری: هر دو برنامه تمرین تناوبی و مقاومتی با شدت بالا بر بهبود شاخصهای نیمرخ لیپیدی، ترکیببدنی و آمادگی جسمانی افراد دارای اضافه‌وزن و چاق موثر می باشند. هرچند اثر تمرین مقاومتی با شدت بالا نسبت به تمرین تناوبی تا حدودی بیشتر بود.
واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی، تمرین مقاومتی، نیمرخ لیپیدی، ترکیببدنی، آمادگی جسمانی، اضافه وزن/چاقی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Designed & Developed by : Yektaweb